Sabahattin Ali kitabın önsözünde
"Şiir ve hikayelerim arasında, yazmış olmaktan utanacağım kadar kötüleri olduğunu biliyorum. Bunların bir kısmının çocuk denecek yaşta yazılmış olmaları bence bir mazeret değildir; çünkü bu çeşit bir yazıyı bugün herhangi bir imzanın üstünde görsem, sahibini ıslah olmaz bir zevksizlik ve tam istidatsızlıkla suçlandırmakta tereddüt etmem. Bunların, benim sa'nat hayatımın gelişmesini göstermesi bakımından, sadece kendim için bir ehemmiyeti vardır ki, bu da onları başkalarına okutmak için bir sebep olamaz.
Buna rağmen bu yeni baskıdan onları çıkarmadım. Çünkü, bir kere okuyucu önüne sermiş olduğum taraflarımı sonradan örtbas etmeye hakkım olmadığı kanaatindeyim; ama böylece belki de eski bir hatayı devam ettirmekten başka bir şey yapmıyorum.
İyiyi kötüden ayırmak külfetini okuyucuya bıraktığım için özür dilerim." diyor. Bunu içinde ders çıkarmamız gereken, insanın içine işleyen bir çok öyküyü barındırmasına rağmen söylüyor. Bende kötüsü buysa iyisi nasıldır diye kendime sormadan edemiyorum; nitekim de okuduğum diğer kitaplarında iyilerinin ne kadar muazzam olduğunu görüyorum.
Kitap 3 bölümden oluşuyor.Birinci bölümde 5,ikinci bölümde 8,üçüncü bölümde de 3 olmak üzere toplam 16 güzel öykü mevcut. Kitabın bende iz bırakan en güzel öyküsü değirmen oldu. Bazı öykülerde kopmalar yaşasam da genel anlamda tat aldığım bir eser.Özellikle değirmen,viyolonsel,kırlangıçlar en beğendiğim öyküleri. Okumanızı tavsiye ederim.
