Thomas Mann
"Burası sanki açlık ve susuzluktan, yaşlılık ve ölümden, yazgı ve göz yaşından yedi kat uzak, diyordu. Burası olağanüstü dingin. İnsana, sanki yaşamın tedirgin girdabından kurtulup dingin merkezine göçüvermiş ve orada rahat soluk alacakmış gibi geliyor. Dinle, ne münzevi. Münzevi sözcüğünü kullanıyorum; çünkü, bizi kulak kabartmaya kışkırtan şey inzivanın sessizliğidir. Çünkü onun sayesinde kulak kabartarak bu sessizlikte tümüyle dingin olmayan şeyleri ve düşünde konuşan sessizliği, biz de düşteymiş gibi dinleriz."
Sayfa 24 - Cumhuriyet Yayınları
''Bu kuşlar aşk uğrunda dem çekiyorlar, şu arılar, Yusufçuk ve kanatlı böcekler açlığın zoruyla oraya buraya uçuşuyorlar, otların arasına yaşam kavgasınin binlerce türü karışıyor ve ağaçları böylesine bir öncelikle saran şu Sarmaşık sırf daha yağlı ve dayanıklı olabilmek için ağaçların özünü emiyorlar. Işte gerçek felsefe budur."
Sayfa 19 - ArafKitabı okudu
"Düşündü:Ne söylenir, ne çekilir şeydi bu doğrusu.Bu erkekler hepsi birbirinin eşi, hiçbirinin ötesinden üstün tutmamalI; çünkü hiçbirine güvenmeye olanak yok."
Sayfa 55 - ArafKitabı okudu
Zira güzellik ve ruhun, heyecan ve coşkuda birleşmesi gibi, yaşam ve ölüm de aşkta birleşir.
Sayfa 36
Bize yeni ve daha yüksek basamaklar göstermeyin ki, ilk basamağı çıkma cesaretimizi yitirmeyelim.
Sayfa 21
Dinle, ne kadar da sessiz! Sessiz sözcüğünü özellikle kullanıyorum, zira bizi dinlemeye yönelten şey sessizliktir.
Sayfa 18