Gerçeğin farkına varmak içsel değişimi beraberinde getirir.
Sayfa 38Kitabı okudu
Nuriye Çakmak
"Nuriye Çakmak'ın babası Ahmet Hüsamettin Efendi, helal bir hayat yaşamak için ilim hayatını bırakıp köye dönerken kardeşi Mehmet Sabri Bey'in evinin oruç bile tutulmayan bir ev oluşu, eğitim ve zihniyet değişimi arasındaki ilişkiyi göstermesi bakımından çarpıcı bir örnek. Çünkü babaları üç oğluna ne okumak istediklerini sorduğunda büyük oğlu Mehmet Sabri "harbiye", ortanca oğlu Ahmet Hüsamettin "İlmiye", küçük oğlu Cemal ise "maliye" demiştir."
Sayfa 21Kitabı okudu
13
Ölüme karşı her zaman tiksintiyle karışık bir korku duydum. Onunla böylesine çok uğraşmam belki de bundan ötürü. Yaşam, bir kış gecesinin ayazına karışan bir soluk gibi çekiyor şimdi beni. O solukla, sönmeye yüz tutmuş bütün ateşleri üflemem gerek. Kentlerin ve anıların ömrü, bazan bir insanın ömründen çok daha kısa. Belleğin durmaksızın ıslak
Turuncu Defter
''yaşarken başımızdan hiçbir şey geçmez. dekorlar değişir, kişiler girer çıkar, hepsi bu. başlangıçlar da yoktur. günler anlamsızca birbirine eklenir durur; sonu gelmez, tekdüze bir ekleniştir bu. ara sıra şöyle bir hesap yapılır: 'üç yıldır seyahat ediyorum. bouville'e geleli üç yıl oldu,' denir. başlangıç olmadığı gibi, son da yoktur. bir kadın, bir dost, bir kent, bir kerede terk edilemez. sonra hepsi birbirine benzer zaten.
yaşamak budur işte. ama hayatınızı anlatırsanız, her şey değişir; fakat bu değişimi kimse fark etmez: gerçek hikayelerden söz edilmesi bunun kanıtıdır. sanki gerçek hikayeler olabilirmiş gibi; bir şeyler olur ve biz onları tam tersi yönde anlatırız. hikaye anlatırken, önce başlangıcı ileri sürer gibi görünürüz ...oysa aslında sondan başlamışızdır.''
Sayfa 66 - can yayınları
Kaçıp gitmek istediğiniz yerin kaçtığınız yerle aynı olduğunu görmek tam bir aydınlanmaydı. Hapishanenin bir yer değil, bakış açınız olduğunu anlamak. Deneyimlediği, birbirinden apayrı hayatlar içinde, en köklü değişim hissinin ancak kaçıp gitmek istediği hayatta yaşanabileceği, Nora'nın aldığı en garip dersti. Başladığı ve dönûp dolaşıp yine geldiği hayatta.
En büyük ve en derin değişimi daha zengin, daha başarılı, daha ünlü olarak ya da Svalbard'da buzulların ve kutup ayılarının arasında olduğu için yaşamış değildi. Eski püskü kanepesi, yuka bitkisi, minik saksılı kaktüsleri, kitaplıkları ve hiç denenmemiş yoga egzersizleriyle dolu kitaplarıyla, o sevimsiz ve rutubetli evde, aynı yatakta uyandığı anda yaşamıştı.
Elektrikli piyanoyla kitaplar aynıydı. Kedisinin yokluğu yüzünden ve işini kaybettiği için duyduğu üzüntü aynıydı. Önünde yine bilinmezliklerle dolu bir hayat vardı.
Yine de her şey farklıydı.
Farklıydı çünkü artık başkalarının hayallerini gerçekleştirmek için yaşamak zorunda hissetmiyordu kendini. Hayalindeki mükemmel evlat, kız kardeş, partner, eş, anne, çalışan olmaya uğraşmaktansa, doyum verici bir hayatı ancak yalnızca insan olarak, kendi amacının yörüngesinde dönerek, bir tek kendine hesap vererek
yaşayabileceğini artık anlamıştı.
Farklıydı çünkü ölümün eşiğine kadar gelmişken, şimdi capcanlıydı. Çünkü bunu o seçmişti. Yaşamayı seçmişti. Yaşamın sonsuzluğunu görmüş ve o sonsuzluğun içinde yalnızca neler yapabileceğini değil, nasıl hissetmeyi seçebileceğini de görmüştü.
İnsan Niçin Okur?
İnsan niçin okur sorusunu hep sormuşumdur . Bu soruya bulduğum cevapları , değişik başlıklar altında toplamayı başardım . Bütün okuma tecrübelerim göstermiştir ki , okumak sadece bir eylem değildir . Onun kuşattığı alanlar var ve okumalarım o alanlara göre gerçekleşiyor . Yani zarf ve mazruf ilişkisi yani . Okuyorsanız , benim yaşadığım
Çikolata
Huntley ve Palmer bisküviyi dönüştürdüler. Diğer endüstriler, insanlara tamamen yeni gelecek ürünler yarattılar. Örneğin, çikolata tekrar yaratıldı. Lüks bir içecekken, seri üretimine geçilen bir katı gıda maddesine döndü. Bu değişimi gerçekleştirmek için, kakao çekirdeğini ezen mekanik fabrikalardan fazlası gerekiyordu: böyle fabrikalar 18. yüzyılın sonlarında Barselona ve Bologna'da vardı ama onlar hâlâ çok özel müşteriler için son derece pahalı bir ürün üretiyorlardı. Yeni bir ürünün geliştirilmesi yeni bir kültürel iklimi beklemeliydi, davranış biçimlerinde ortaya çıkacak bir devrimi. Teknoloji, kıta Avrupasından geldi -Ispanya ve İtalya'dan, kakao çekme işleminin ilk kez mekanik hale geldiği yerler; sonra Hollanda vardı sırada, Conrad van Houten toz kakaoyu icat etmişti; sonra İsviçre, Caillier ve Nestlé ailesinin evlilik yoluyla birleşerek sütlü çikolata üretmeye başlamaları. Ancak, zevklerdeki devrimi yaratan, İngiliz Quakerlar oldu. 18. yüzyıl ve 19. yüzyılın başlarında, sivil olanaksızlıklar Quakerları işe girmeye zorladı. Çikolata işi onları özel olarak ilgilendiriyordu çünkü kakao alkolsüz bir içki potansiyeline sahipti. Ürünlerinin fiyat ve ulaşılabilirlik bakımından kitlesel pazara girebilmesini sağlamak, Yorklu Frys veya Bournvilleli Cadburys gibi ailelerin yanıp tutuştukları şeydi. Sonuçta elde edilen ürün, çikolataydı.
Sayfa 233 - PdfKitabı okudu
