Bir Fotoğrafı Filmde görmekle, direk olarak o Fotoğrafa bakmak birbirlerinden çok Farklı şeylerdir. Camera Lucida kitabında Barthes Fotoğrafın özü üzerine önemli şeyler söyler ve Fotoğraf materyalinin zaman ve iz ile ilişkisini sorgular. Bir Fotoğraf, bir kişinin, bir şeyin, bir yerin belirli bir zamanda orada olmuş olduğunu belgeler. Travma ve ölümle ilişkili bir durumdur bu. O kişi/şey oradaydı, ama şimdi yok! Fotoğrafın tespit ettiği iz başka şeylerle örtülmüş veya yüzeyin altına gömülmüştür (mesela yiyecek ya da moda Fotoğraflarına baktığımızda aklımıza ölüm gelmez der Barthes) ama Fotoğrafın kurucu öğesi hep oradadır. Fotoğraf, genellikle yanlış anlaşılır. Yıkıcılığı, korkutuculuğu, ürkütücülüğü, küçük düşürücülüğünde sanılır. Hâlbuki Fotoğrafın asıl yıkıcılığı dalgın ve “düşünceli” olduğundadır der Barthes. Film i teorisyeni Raymond Bellour, Barthes'in “dalgınlık” tabirini Filmlerde Fotoğrafların gösterildiği zamanlar için uyarlar. Bir Filmde bir Fotoğrafın gösterilmesi, Filmin o zamanında bir gecikmeye, durmaya yol açar.20
Kieslowski'nin Dekalog'unun Öldürme Üzerine Kısa Bir Film başlıklı bölümünde, bir süre sonra cinayet işleyecek genç, bir FotoğraFi Fotoğrafçıya verir. Amacı, Fotoğrafın büyütülmesidir ve Fotoğrafçıya sorar: “Bir Fotoğraftan birisinin ölüm ölmediğini anlayabilir miyiz?
20. Campany, David (2008). Photography and Cinema. London: Reaktion Books. 5, 96