Dostoyevski’nin dediği gibi, “İnsan, her şeye alışan bir yaratıktır.”
Bir insan bütün dünyayı kazanıp kendi ruhunu kaybederse ne kazancı olur?"
insan aldıklarıyla , çektikleriyle , yaşadıklarıyla deneyimli olur , gürültülü tepkileri zamanla tepkisizliğe bırakır ..
dinginleşir , alışır insan ..
“Canımı acıtanlar oldu, hayatımla oynayanlar,
Rüyalarıma inanmayanlar, zora gelip de bırakanlar..”
Büyümemde, delirmemde, yalnızlığımda emeği geçen herkesin gözlerinden öperim.
Ve gitmek
Daima bir cevaptır bu dünyaya...