Hepimiz,kaderimizin götürdüğü yoldan, kendi sonumuza doğru gideceğiz...
Sayfa 84
Akılla bir konuşmam oldu dün gece;
Sana soracaklarım var, dedim;
Sen ki her bilginin temelisin,
Bana yol göstermelisin.
Yaşamaktan bezdim, ne yapsam?
Birkaç yıl daha katlan, dedi.
Nedir; dedim bu yaşamak?
Bir düş, dedi; birkaç görüntü.
Evi barkı olmak nedir? dedim;
Biraz keyfetmek için
Yıllar yılı dert çekmek, dedi.
Bu zorbalar ne biçim adamlar? dedim;
Kurt, köpek, çakal, makal, dedi.
Ne dersin bu adamlara, dedim;
Yüreksizler, kafasızlar, soysuzlar, dedi.
Benim bu deli gönlüm, dedim;
Ne zaman akıllanacak?
Biraz daha kulağı burkulunca, dedi.
Hayyam' ın bu sözlerine ne dersin, dedim;
Dizmiş alt alta sözleri,
Hoşbeş etmiş derim, dedi.
Sayfa 195 - Türkiye İş Bank. Kült. Yay.Kitabı okudu
Ölümün, erken veya geç, değişmez bir kader olduğunu içinden tekrarladı.
Sayfa 33 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Bir hayat kasırgası içinde ömür geçirenler, bir gölgelikte dinlenmek için vakit bulamayanlar, tehlikelerle arkadaş olanlar böyle geçici bir huzura kavuşunca kendi gönülleriyle hesaplaşırlar, geçmişi hatırlarlar.
Sayfa 39 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
İnsanlar daima bir şeye hasret kalacaktır.
Sayfa 42 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Ölüm o kadar güç değildir. Unutulmak yamandır.
Sayfa 42 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Babası fısıldadı:
-"Asıl ölüm unutulmaktır."
Amcası ilave etti:
-"Unutmak da ölmektir."
İsa Beğ devam etti:
-"Hayat birkaç hatıradır."
Balâ Hatun bitirdi:
-"Hayat ölümün başlangıcıdır."
Sayfa 42 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu