ROTTERDAM’LI ERASMUS’TAN DOSTU THOMAS MORUS’A
Geçenlerde İtalya’dan İngiltere’ye dönerken, at üstünde geçirmeye
zorunlu olduğum zamanı boş hülyalarla harcamamak için, ortak
araştırmalarımızı tekrar gözden geçirerek ve burada bıraktığım aziz
ve bilgili dostlarımın güzel hatıralarını yaşamakla neşeleniyordum.
Siz, dostum Morus, en sık hatırladıklarımdan biriydiniz.
Yanınızda geçirdiğim o mesut anları yokluğunuzda
gözümün önünde canlandırıyordum:
Bu anlar, sizi temin ederim, ömrümün en tatlı anlarıydı.
Bir şeyler yapmaya karar verdim, ama ciddi bir eser meydana
getirmek için yeterince uygun zaman bulunmadığından,
ben de deliliğe bir övgü yazarak neşelenmek istedim.