Sokakta giderken, kendi kendime
Gülümsediğimin farkına vardığım zaman
Beni deli zannedeceklerini düşünüp
Gülümsüyorum.
Sayfa 215Kitabı okudu
GÜLÜŞÜN EKLENİR KİMLİĞİME
Gün biter gülüşün kalır bende
anılar gibi sürüklenir bulutlar
Ömrümüz ayrılıklar toplamıdır
yarım kalan bir şiir belki de
Aykırı anlamlar arayıp durma
güz biter sular köpürür de
kapanmaz gülüşünün açtığı yara
uçurum olur cellat olur her gece
Her gece yeniden bir talan başlar
acı ses olur, ses deli bir yağmur
eski bir eylüle gireriz böylece
Sığındığım her yer adınla anılır
ben girerim, sokağı devriyeler basar
bir de gülüşün eklenir kimliğime
AHMET TELLİ
Diyorlar aşk deli.
Biz bir zırdeliyiz.
Diyorlar kötülüğe götürür insanı insanın içi
Ama biz o iç'e emrederiz.
Sayfa 34 - Yunus EmreKitabı okudu
Bir daha dünyaya gelsem,
Yine seni severdim...
Beni üzesin diye,
Beni deli divane edesin diye...
Biliyorum...
Sen de bir daha dünyaya gelsen
Yine beni sevmezdin,
Kahrımdan öleyim diye ...
Deli eder insanı bu dünya,
Bu gece, bu yıldızlar, bu koku
Bu tepeden tırnağa çiçek açmış ağaç
(Orhan Veli Kanık)
BAHADIR YENİŞEHİRLİOGLU
1 batı notları nuri pakdil
2 Mesnevi Mevlana Celaleddin Rumi
3 Nebiler Silsilesi-1 Osman Nûri Topbaş
4 montaıgne denemeler Türkçesi Sabahattin eyüpoğlu
5 savaş ve barış Tolstoy
6 paulo coelho simyacı
7 yedi güzel adam Cahit zarifoglu
8 nazan bekiroglu nar ağacı
9 çile necip fazıl
10 cemil Meriç magaradakiler
Yaşlılara saksılar dizdim, bahçeler yaydım.
Yorgunlara diri beden verdim, taze yürek.
Döşekler serdim hastalara, rahat, yumuşacık.
Nerde yalan dolan gördüysem kızardım.
Yiğit yüreklere, dedim, canım armağan.
Ardına kadar açtım çocuklara kapıları.
Dostluklar boy attı yeryüzünde,
dostluklar orman orman.
Ebemkuşakları gökyüzünde fır dolandı.
Yürüdü dağlardan ovalara doğru
gümbür gümbür bir deli su,
yıktı bu su önüne geleni,
bu su, çoğala çoğala.
İnsanlar insanları aldı götürdü.
Ne kavga kaldı, ne zulüm, ne korku.
...
yürür ya da koşarken,
coşarken ya da
deli dolu yaşarken
ansızın ölümü istemektir yalnızlık;
kendimizin kendimize sağırlığıdır.
''Deli kadınlar iyidir... Onları çok severim. Çünkü ne kahkahaları tutsak, ne gözyaşları sınırlı, ne arzuları mahpus, ne öfkeleri prangalıdır..."
Suyun sesini duyuyorum. Şıpır, şıpır, şıpır! Sakinlik, ruhumu ayaklandırıyor. Kalkıyorum. Büyülü Nehir’de dolaşmaya çıkıyorum. İçim ürperiyor. Güneş daha doğmadan, çekip sırtıma ceketi, vuruyorum aşağıya. Niyeyse evim tepede. Aynı Highland’teki gibi tepelerden aşağılara sisler içinde iniyorum. İndikçe dağılıyor sis. Dostlar çıkmış bile avlanmaya.
Sokakta giderken, kendi kendime
Gülümsediğimin farkına vardığım zaman
Beni deli zannedeceklerini düşünüp
Gülümsüyorum.
Orhan Veli Kanık