Bir anda tüm korkulukları kırmıştım. Boşlukta uçuyordum.
Her insanın anıları arasında inanılmaz , olağanüstü, görülmemiş, mucize diye bellediği bir olay vardır. Bir düş, bir karşılaşma, bir fal, bir önsezi ya da bunlara benzer bir şey olabilir bu. Onunla bu karşılaşmamı... Hiç değilse koşullara, sonuçlarına bakarak, hala tanrısal bir olay bilirim. Oysa her şey son derece olağan olup bitmişti.
Hayır, utanmaz değilim çünkü onun karşısında utanıyorum, gençliğinden utanıyorum ve onun karşısına ne yapacağımı, onun gözlerine benden en ufak bir ateşi duygu ummayan o saf, cana yakın delikanlı gözlere nasıl bakacağımı bilmiyorum.
Sayfa 37 - Can yayınları
Kıtaları ipek bir kumaş gibi keser biçerdik. Kelleler damlardı kılıcımızdan. Bir biz vardık cihanda, bir de küffar...
Zafer sabahlarını kovalayan bozgun akşamları. İhtiyar dev, mazideki ihtişamından utanır oldu. Sonra utanç, unutkanlığa bıraktı yerini, “Ben Avrupalı'yım,” demeğe başladı, “Asya bir cüzzamlılar diyarıdır.”
Avrupalı dostları, acıyarak baktılar ihtiyara ve kulağına: “Hayır delikanlı,” diye fısıldadılar, “sen bir az-gelişmişsin.”
Sayfa 98Kitabı okudu
TC gençliğinden bahsediyor bence
...bizde insanlar daha olgunlaşmadan ihtiyarlarlar.
Sayfa 241Kitabı okuyor