Deliler de ölür, ama hiç ölüler delirir mi?
Sayfa 92Kitabı okudu
Deliler de ölür ama hiç ölüler delirir mi?
Sayfa 92 - Nesin YayıneviKitabı okudu
Efendim, biz okumuyoruz. Okumayınca ne olur? Memleket ilerler mi? İlerlemez elbet... İşte ilerlemiyoruz.
Sayfa 54Kitabı okudu
Deliler de ölür ama hiç ölüler delirir mi ?
Sayfa 92 - Nesin YayıneviKitabı okudu
Efendim, biz okumuyoruz. Okumayınca ne olur? Memleket ilerler mi? İlerlemez elbet... İşte ilerlemiyoruz.
Sayfa 53Kitabı okudu
Deliler de ölür ama hiç ölüler delirir mi?
Sayfa 92Kitabı okudu
Deliler de ölür ama hiç ölüler delirir mi?
Sayfa 92Kitabı okudu
Okurken ya da birini konuşurken hayal ederken, iç kulağımızda bir "ses" duyarız. Doğuştan sağırlar ne duyarlar? Sesleri nasıl hayal ederler? Sağır bir işaret dili şairi olan Clayton Valli, bir şiire esinlendiğinde, bedeninin küçük işaretler verdiğini hisseder - sanki kendi kendine, iç sesiyle konuşur gibidir. Peki ya hayal edilen, rüyada görülen ya da halüsinasyonlarda ortaya çıkan öteki sesler? Deliler arasında "işittiği seslerden" acı çekenlere sık rastlanır - başkalarının onları suçlayan, rahat vermeyen, arsız seslerini duyarlar; sağırlar da, delirirlerse, "sesler görmekten" mi şikâyet ederler? Eğer öyleyse, bunlan nasıl görürler? Havada işaret diliyle konuşan ellerle mi; yoksa görsel işaretler yapan bedenleşmiş imgelerle mi? Açık seçik bir cevap bulmakta tuhaf bir şekilde zorlandım - rüya gören birine, rüyasını anlattırmaktaki zorluğa benziyordu bu. Böyle bir kişi rüyasında bir şeyi anlamıştır, ama bunun görüntüyle mi, sesle mi, nasıl olduğunu anlatamaz.
Mutsuz bir şekilde gözlerimi kırpıştırdım.
"Ne olur azıcık öpüşsek?"
"Şahane olur. "Parmağıyla bu defa çeneme pıt pıt yaptı. "Kendi iradenle, istediğin zaman."
"Kim kendi iradesiyle seninle öpüşmek istemez ki?" diye kıkırdadım.
"Bak sen," dedi çapkın bir gülümsemeyle. "Öyle mi düşünüyorsun?" İyice kaşlarımı çattım. Havamı kaçırıyordu.
"Hiç aynada kendine baktın mı? Bakmıyorsan bakmak isteyecek birilerini tanıyorum."
Sayfa 157 - DEX YayıneviKitabı okudu
"İbn Sinâ'ya, 'Zenginler mi daha itibar sahibidir yoksa âlimler mi?' diye sorulmuş. O da:
"Âlimler," diye cevap vermiş. Devam etmişler:
"Peki, neden âlimler zenginlere daha çok muhtaç oluyor? Oysa zenginler âlimlere bu kadar da muhtaç olmuyorlar."
"Bu, âlimlerin malın ne kadar önemli olduğunu bilmelerinden, zenginlerin ise ilmin değerini bilememelerindendir."
Sayfa 134 - Kapra Yayınları
