Bazı şeyleri açıkça söylemek yerine susmak ya da en azından imayla yetinmek istiyor insan.
Dünyanın en derin sularında, insan elinin değmediği o zifiri karanlık çukurlarda neler yaşıyor ya da yaşamıyor, emin olabilir miyiz?
Mantıktan geriye çok az şey kaldı bizde.
"Şimdiye dek alışmış olmam, katılaşmam gerekirdi ama öyle deneyimler, öyle tanıklıklar var ki, insanda iyileşemeyecek yaralar açıyor, bellek tetiklendiğinde o ilk dehşeti tüm canlılığıyla yaşatan bir duyarlılık bırakıyor."
Sayfa 123Kitabı okudu
... bazı deneyimler ve imalar vardır ki, insanı iyileşmesine izin vermeyecek denli derinden yaralar ve geriye sadece o ilk dehşeti çağrıştıran, artmış bir hassasiyet bırakırlar.
Sayfa 121 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
...bilinmeyenin cazibesi bazı insanlarda tahmin edildiğinden daha etkili oluyor.
Sayfa 117 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Belki de delirmiştik, dememiş miydim size, o zirveler deliliğin dağlarıydı diye?
Sayfa 107 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Bu noktadan sonraki motivasyonumuz, benim artık psikologlara havale ettiğim bir şey.
Sayfa 104 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
İnsanların bazı şeyleri bilmemesi daha iyidir ,anlamadıkları şeyler üzerine konuşmayı severler çünkü.
Sayfa 139 - William DyerKitabı okudu
Henüz açık etmesek de- içimizi kemiren kuşku ve korkular yüzünden kasvetin ve deliliğin hüküm sürdüğü bu âlemden mümkün olduğunca çabuk kaçmayı diler olmuştuk.
Sayfa 44 - William DyerKitabı okudu