''Anlatmam gereken gerçeklerden kaçınılmaz olarak kuşku duyacak ;yine de eğer mantıksız ve inanılmaz gözüken şeyleri çıkaracak olsaydım , geriye hiçbir şey kalmazdı .
“Bir kez daha söze devam etmenin çok güç olduğu bir noktaya geldim. Bu aşamanın beni sertleştirmesi gerekirdi; ama bazı deneyimler ve imalar vardır ki, insanı iyileşmesine izin vermeyecek denli derinden yaralarlar ve geriye sadece o ilk dehşeti çağrıştıran, artmış bir hassasiyet bırakırlar.”
Bilinen biyolojinin yeni baştan yazılması gerekecekti, çünkü bu varlık bilimin haberdar olduğu hiçbir hücre gelişiminin sonucu değildi. Mineral yenilenmesi neredeyse yoktu ve belki de kırk milyon yıllık yaşına karşın, iç organları sağlam durumdaydı. Kayış gibi, çürümeye dayanıklı ve neredeyse yok edilemez olma, bu yaratığın varoluş biçiminin bir öz niteliğiydi.
O çalkantılı ve yarı aydınlık bulutlu arka plan, dünyevi uzaklıktan çok daha fazla, semavi, belirsiz bir öteliğin tarifsiz çağrışımlarını yapıyor ve nihai ıraklığı, ayrıklığı, yalnızlığı ve bu bilinmez güney dünyasındaki çağlar boyu süren ölümü, insanı şaşırtacak derecede hatırlatıyordu.
Gezegenin kıt kanaat soğumuş kabuğu üzerinde maddenin ilk kıvranıp yüzdüğü, bilinmeyen çağlarda yaşam ve ölümün, zaman ve mekânın karanlık ve şer ittifakları kurduğu, tekinsiz ve lanetli bir diyardan kurtulduğumuz için Tanrı'ya şükrettik.
İnsanın bu gölgeli delilik dağlarının eteklerinde kendi hayal gücüne mukayyet olması lazım.