Kendi kendine çizgiler çekmeyi pek sever insan. Bu çizgiler duracağı yeri bildirir, gideceği mesafeyi ölçer, seveceği şeyi belirler. Tuhaf ki ne tuhaf. Nabokov, "Zorlanan her sınır, kendisini aşan bir şeylerin de habercisidir." derken bu saçmalıktan bahseder. Çizgileri biz çizdiğimize göre, sınır diye bir şey yoktur sevgili okur.
"Nerede miyim?
Doğduğum topraklardan uzaklarda,
Deliliğin tepesinde,
Cehennemin kıyısında,
Garipliğin dipsiz kuyusunda..."
Sayfa 14Kitabı okudu
... Targaryenlar'ın daima deliliğin kıyısında dans ettiğini bütün çocuklar bilir. Babanız ilk değildi. Bir keresinde Kral Jaehaerys, deliliğin ve dehanın aynı sikkenin iki yüzü olduğunu söylemişti bana. Ne zaman bir Targaryen doğsa, demişti, tanrılar sikkeyi havaya atar ve bütün dünya sikkenin yere nasıl düşeceğini görmek için nefesini tutar.
Sayfa 459 - Epsilon Yayınevi, Çeviri:Sibel AlaşKitabı okudu
