Bu dünyayı "Küçük Kara Balık"lar kurtaracak!
Samed Behrengi; Azeri asıllı İranlı bir öğretmen, sosyal eleştirmen, halk bilimci, çevirmen ve kısa öykü yazarıdır.
Cehaleti, yoksulluğu, adaletsizliği, ayrımcılığı ve özgürlük eksikliğini ortadan kaldırmak için toplumda köklü değişikliklere inanan ve bu yönde çocuk kitapları, kısa öyküler yazan Samed Behrengi'nin belki de en çok bilinen kitabıdır 
Küçük Kara Balık .
Yazar; Adalet, sorgulama, eşitlik ve değişim gibi temaları başarıyla işlemiş. Verdiği mesajlar yönüyle çocuk kitabından öte bir kitap, gençler ve yetişkinler için kılavuz niteliğinde.
Çok güçlü didaktik bir hikaye...
Toplum olarak ne kadar çok ihtiyacımız var sormaya, sorgulamaya, öğrenilmiş çaresizlikten, içinde bulunduğumuz âcizlikten kurtulmaya...
İnsan düşünebildiği kadardır, sorgulayabildiği kadar.
İyi okumalar
Hüseyin Nihal Atsız:
Yazık Türk milletine. Yüzyıllarca zahmet çeksin, kan döksün, vergi versin, sonra onun münevver bilginleri, toplayıcı ve kurtarıcı formülleri bulacakları yerde onu parçalasın...
Yazık... Yazık...
Sayfa 173Kitabı okudu
Hadi bakalım.. günaydın.
Bu çirkef dünyada çamura bulanması en güç şey gerçek insanın şerefidir.
Sayfa 200Kitabı okudu
- "Ümit" mi dedin?
- Evet
- Hatırlar mısın, Hoca'nın odasında bir levha asılıydı. Üzerinde bir cümle: "Ümit, en sonra terk edilen şeydir!"
Öğrencileri, Atsız'ın iyi bir hoca olduğunu, derste açıkça propaganda yapmadığını söylüyorlar. (Deliorman 2000:18)
Sayfa 116 - Panama Yayıncılık - 2. Baskı Ocak 2019
ATSIZ ve arkadaşları: Fatih
❝Türbeye vardığımız zaman, orada bizi küçük bir grubun beklediğini gördük. Bunlar, ATSIZ’ın kardeşi Necdet Sançar ve hanımı Reşide Sançar, ATSIZ’ın hanımı Bedriye ATSIZ ve o sırada galiba Diyarbakır’da lise öğretmeni olan Kırzıoğlu Fahrettin Beydi. Biraz vakit geçince İsmail Hâmi Dânişmend de geldi.❞ Fatih’in türbesini temizlemek için gelmişlerdi. Türbedar bir süre direnmiş, sonra İsmail Hâmi’nin ❝otoriter ve tehditkâr❞ tavrı karşısında kapıyı açmak zorunda kalmıştı. ❝Hep birlikte içeri girdik. Önce burnumuza bir küf ve pas kokusu çarptı. Loşluğa ve bu tuhaf kokuya bir süre sonra alıştık. Anlaşılan İsmail Hâmi ile ATSIZ önceden konuşmuş, gerekli tertibi almışlardı. Bedriye ATSIZ’ın yanında elektrik süpürgesinden bez parçalarına, küçük süpürgelerden parlatıcı maddelere kadar gerekli er şey vardı… Kolları sıvadık. Kimimiz süpürme, kimimiz toz alma, kimimiz parlatma, cilalama işlerini üzerimize aldık. Yılların tozu pası birikmişti. Sildikçe çıkıyor, bir türlü temizlenmek bilmiyordu… Sandukaların örtüsü yırtılmış, kirlenmiş, solmuştu. Sanduka çevresindeki parmaklıklar eskimiş, dökülmüş, paslanmıştı. Örtünün ölçüleri alındı, civardan bir usta getirildi, parmaklıkların tamiri için anlaşmaya varıldı… O yaz akşamın alaca karanlığı perde perde inerken türbeden çıktık. Fatih’e kadar yürüdük. Orada ayrıldık.❞ (Deliorman 220:53-55) ~ S. 133-134 ~
Sayfa 134 - Panama Yayıncılık - 2. Baskı Ocak 2019