Ben Delirdim, Siz de Delirin !
Bir deli kuvveti lazım bize..
Deli kadın hikayeleri. Delirtilmiş kadınların hikayeleri mi demeli? Keşkelerden kızkardeş, vahşetten abileri olanlar mı? Anneleri yuvarlakken, babaları kare olanlar, köşelere çarpa çarpa delirenler mi? Ya da demesek mi bir şey, az deyip çok mu dinlesek bu sefer?
Çocuklarını yitiren anneler, tacize maruz kalan çocuklar, şiddet gören, öldürülen kadınlar konuşuyor çünkü. Sesini en azından bir öykünün içinden duyurabilenler..
Herbiri kalbinizi eline alıp burup bırakan, göğsünüzü sıkıştıran, içinizi öfkeyle kabartan kara, kapkara sayfalar..Bahadır Baruter’in yaratıcı çizimleri birer pencere açmışsa da, içerdeki ölüm kokusunu dağıtmak şu yana dursun, sanki güçlendirmiş gibi. Ürkütücü, kırılmış, parçalanmış kadın yüzleri bakıyor o pencerelerden.
Hergün bir kadının öldürüldüğü, taciz edildiği bir memlekette, çok mu lazım yüreğimizi bir de bu sayfalarla karartmaya diyebilirsiniz. Kuşkusuz gerekmez. Ama bir de delirmiş, aklını kenara koymuş, bir bakıma özgürleşmiş kadınların ağzından onların öykülerini dinleyin derim. Kimbilir, belki de aklımızın başındalığından oluyor ne oluyorsa. Hep birlikte delirmediğimiz için oluyor belki. Belki tüm bu kıstırılmışlığı, zulmü, baskıyı, az ya da çok zincirlerimizi kırmak için, bir deli kuvveti lazımdır bize.
Kitaba edebi olarak bir değerlendirme yapmak çok zor. Dil delilerin dili, üslup delilerin üslubu. Mine Söğüt hiç araya girmemiş, kesmemiş sözlerini. Sanki 21 kadının herbiri çok yakınıymış da, hiçbiri tanıdığı değilmiş gibi yazmış. Hayranlık veren bir zekayla kurgulanmış öyküler..İyi ki, geç de olsa tanıştık Mine Söğüt .
Türk Edebiyatının Gamlı, Lirik ve Nostaljik Prensesi: 
Tezer Özlü
(10 Eylül 1942 – 18 Şubat 1986, Yaş: 43)
Tezer Özlü’nün aile hayatını, çocukluğunu, yaptığı üç evliliği, intihara olan eğilimini, manik-depresif tanısı ve hangi yabancı yazarlardan ilham aldığını, neden sürekli intihara öykündüğü bilinmeden yapılan bir ‘’Tezer Özlü Okuması’’, tam olarak
BEN DELİ DEĞİLİM
Birilerine biseyler anlatmam lazım daha fazla içimde tutamıyorum, hayır deli olmadığımı kanıtlama çabasında degilim ama biseyleri göstermem gerekiyor. Tanımadığınız bir insanla konuşmak istermisiniz? ben çok istiyorum mesela tek kelime hakkimda bilgisi olmayan birine oturup herşeyi anlatıp sonra bir düzine akıl vermelerini dinlemek istiyorum.
Diyojen için Sokrates’in delirmişi denir, biliyor muydunuz? Hatta bunu Platon demiştir. Sokrates’ten birkaç nesil sonra yaşamış, ama aslında büyük ölçüde onun hayat görüşünü benimsemiştir. Sokrates de küçücük bir kulübede yaşar, bir çift sandalet ve bir aba giyerdi. Diyojen elbette o sivri diliyle susacak değildi, Sokratese de dil uzatmadan duramamıştır.
Ona göre Sokrates bile bir lüks içerisinde yaşamıştı. Ufacık evine, kanepesine ve sandaletlerine özen göstermişti. Diyojenin gerçekten delirmiş mi olduğunu, yoksa insanları son raddeye kadar kışkırtarak, içlerindeki esas ruhu, hayvansılığı çıkartmaya mı çalıştığından hiç bir zaman emin olamayacağız, çünkü tarih onunla ilgili pek çok anekdotla doluyken kimi onu gerçek bir dâhi kimi ise deli yerine koyuyor.
Ruhumda fırtınalar delirmiş eser,
Limana hasret beklerim.
Umutsuzluk daglarca yolumu keser,
Yola hasret beklerim.
Dil söylemek,el yazmak ister,
Kelama hasret beklerim.
Kır zincirleri sevgini göster,
Sevgiye hasret beklerim. Efnan zeliha