Izdıräbın sonu yok sanma, bu âlem de geçer,
Ömr-i fâni gibidir, gün de geçer, dem de geçer,
Gâm karar eyliyemez hande-i hûrrem de geçer,
Devr-i şâdi de geçer, gussa-i mâtem de geçer,
Gece gündüz yok olur, an-ı dem âdem de geçer,
Bu tecelli-i hayat aşk ile büktü belimi,
Çağlıyan göz yaşı mı, yoksa ki hicrân seli mi?
İnleyen saz-ı kazanın acaba bam
Yaşadığımız her şeyin ilahi bir takdir olduğunu bilirsek eğer, onlardan ders çıkarabiliyoruz. Cenab-ı Rabbü'l Âlemin, bir hayat ve bir kader takdir etti dolayısıyla bizim, yaşadıklarımızdan ders almaklığımız icap eder. Yaşımız
kaç olursa olsun, her zaman hata yapabiliriz; ama tövbe kapısı kapalı değil. Aynı pişmanlık, aynı iltica duygusu içimizde mevcut.
Fethi Ağabey. "Kalbinizde sebebini hiç bilmediğiniz bir
hüzün hissediyorsanız bilin ki o an Allah'a yakınsınız," derdi.
Çünkü Cenab-l Allah'in, "Ben mahzun olan kalplerdeyim," diye
bir beyanı var. Dolayısıyla zâhiri bir sebep yokken bir hüzün
hissederseniz, o an Allah'a yakınsınız demektir. Hüzün hâli çok beşeri, çok insanî ve çok güzeldir; sizi iyi ahlaka yaklaştırır.
Sayfa 101Kitabı okudu
Olayların arka planını görmezden gelerek yaşadığınız bir
hâdisenin, sizin cinsinizden biri tarafından başınıza geldiği-
ni düşünürseniz onu kabullenmekte zorlanırsınız. Fakat sizin
üzerinizde olan ve sizi var eden, size "varlık" bahşeden bir yüce kudretin Allahu zü'l Celal'in varlığını kabul ettiğiniz ve Ona teslim olduğunuz zaman tecelliyatla imtihan ediliyorsunuz. Başınıza gelene bu nazarla bakıp, her hâdiseden bir ibret alacaksınız. Modern insanın çıkmazı işte burada başlıyor. Modern insan bu çıkmazda hayatını idame ettiriyor. İnsana çok büyük yetenekler bahşedilmiş; ama bu yetenekler başına gelen imtihanlarla baş etmesine yetmiyor. Eskiden evlerin, tekkelerin duvarlarına, "Ah Teslimiyet" yazilı levhalar asılırdi. Bu teslimiyet, sizi var eden ve sizi kuşatan bir varlığa teslimiyettir.
Allahu zü'l Celal, yeryüzüne elçilerini göndermiş. Bu elçi-
lerin bir de vârisleri var. Büyük zevat-l kiram var. Bu şekilde
ala meratibihim bir teslimiyet zinciri var. Eski diplomalara ve
icazetnamelere şu yazılırdi: "El ele, el Hakk'a." En nihayetinde
siz Hak'tan gelen şerbeti içiyorsunuz. Kaynak insan değildir.
Allah'tır. insan sadece nakleder. Yunus Emre ne diyor:
Hak'tan gelen şerbeti içtik elhamdülillah
Şu tevhid denizini geçtik elhamdülillah.
Yunus Emre'ye Hak'tan bir haber geliyor, o habere, "Âmen-
na" diyor. Sonra o haberin mûcib-i muktezasınca amel ediyor
ve tevhid denizini geçiyor. Yoksa sadece "âmenna" demekle
geçilmiyor o deniz. işte o an bir sükûn bir sekinet hâli iniyor ruha. İnsanın iç dünyası ferahlıyor.
Sayfa 113Kitabı okudu
Veda hutbesi.
Ey insanlar! " Sözümü iyi dinleyiniz! Bilmiyorum belki bu seneden sonra sizinle burada bir daha buluşamayacağım.
"Ashabım! Bu günleriniz nasıl mukaddes bir gün ise bu aylarınız nasıl mukaddes ay ise bu şehriniz (Mekke) nasıl bir mübarek şehir ise canlarınız, mallarınız, namuslarınızda öyle mukaddestir, her türlü tecavüzden
Su Kasidesi
Saçma ey göz eşkden gönlümdeki odlara su
Kim bu denlü dutuşan odlara kılmaz çâre su
(Ey göz! Gönlümdeki (içimdeki) ateşlere göz yaşımdan
su saçma ki, bu kadar (çok) tutuşan ateşlere su fayda
vermez.)
Âb-gûndur günbed-i devvâr rengi bilmezem
Yâ muhît olmış gözümden günbed-i devvâra su
(Şu dönen gök kubbenin rengi su rengi midir; yoksa
Su Kasidesi
Saçma ey göz eşkden gönlümdeki odlara su
Kim bu denlü dutuşan odlara kılmaz çâre su
(Ey göz! Gönlümdeki (içimdeki) ateşlere göz yaşımdan
su saçma ki, bu kadar (çok) tutuşan ateşlere su fayda
vermez.)
Âb-gûndur günbed-i devvâr rengi bilmezem
Yâ muhît olmış gözümden günbed-i devvâra su
(Şu dönen gök kubbenin rengi su rengi midir; yoksa
Dört Kitap yazıldı dört dine düştü,
Kur'an Muhammed'in virdine düştü.
Kul Himmet pirinin derdine düştü,
Allah bir, Muhammed Ali diyerek.
Allah bir, Muhammed Ali diyerek...🙇🏻♀️🌹
ızdırabın sonu yok sanma, bu alem de geçer,
ömr-i fani gibidir, gün de geçer, dem de geçer,
gam karar eyliyemez hande-i hurrem de geçer,
devr-i şadi de geçer, gussa-i matem de geçer
gece gündüz yok olur, an-ı dem adem de geçer
bu tecelli-i hayat aşk ile büktü belimi,
çağlıyan göz yaşı mı, yoksa ki hicran seli mi?
inleyen saz-ı kazanın acaba bam teli mi?
çevrilir dest-i kaderle bu şu'unun fili mi,
ney susar, mey dökülür, gulgule-i cem de geçer,
ibret aldın, okudunsa şu yaman dünyadan,
nefsini kurtara gör masyad-ı mafihadan.
niyyet-i hilkatı bul aşk-ı cihan aradan,
önü yoktan, sonu boktan, bu kuru da'vadan
utanır gayret-i gufranla cehennem de geçer.
ne şeriat, ne tarikat, ne hakikat, ne türe,
süremez hükmünü bunlar yaşadıkça bu küre
cahilin korku kokan defterini tanrı düre!
ma'rifet mahkemesinde verilen hükme göre,
cennet iflas eder, efsane-i adem de geçer.
serseri neyzen'in aşkınla kulak ver sözüne,
girmemiştir bu avalim, bu bedyi' gözüne.
cehlinin kudreti baktırmadı kendi özüne.
pir olur sakiy-i gül çehre bakılmaz yüzüne,
hak olur pir-i mugan, sohbet-i hemdem de geçer.
-neyzen tevfik-
