![119. Element [Bm]](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F424703_a985f_1590709997.jpg){kind=small}
Victor Hugo
söylesem ah söyleyebilsem derdimi
mehtap bir gecede açabilsem sana kalbimi
göreceksin seninle dolu
desem, diyebilsem ki seviyorum seni
çılgınca aşığım sana
ama demem, diyemem
çünkü aramızda dağlar, denizler
ve benim o kahrolası gururum var
bu böyle sürüp gidecek
sen, seni sevdiğimi bilmeyecek, öğrenmeyeceksin
ben her gece yıldızlara seni sevdiğimi söyleyeceğim
sana asla...
çünkü aramızda dağlar denizler
ve benim o kahrolası gururum var
Ben böyleyim diye bir şey yok
Ben sana karşı böyleyim diye bir şey var..
İnsanlar değişmez değişmeye çalışır ama özü neyse ona geri döner. Nerden mi biliyorum kendimden.. Ne kadar değişmeye çalışırsak çalışalım değişemeyiz ama ben böyleyim de demek doğru olmaz. İnsanın içi neyse dışı da odur birileri için kendisini değiştirmeye çabalamak olmazı oldurmaya çalışmak.. İnsan önce kendisiyle barışmalı kendini sevmeli sonra başkası için çaba sarf etmeli çaba sarf etmek demek değişmek demek değildir ne kadar değişeceğine inandırsa da önce kendisinin inanması gerekir. İnsan kendisinden başkasına dönüşemez ki içinde bir yerlerde hep özü vardır. Demem o ki kişi özünden vazgeçemez.
Naçizane tecrübelerini aktaran biri olarak, kitap alıntısı sallamak suretiyle sıkıcılığınıza eşlik etmekten kaçınıyorum genelde.
Kimseden bir ilgi ya da takdir beklemeyen nevi şahsına münhasır biri olarak dürüstçe ve açık sözlü olarak paylaşımlar yapıyorum.
Gerçekten şanslı kişiler olduğunuzu sadece ben biliyorum ki bu da çok doğal. Çünkü insan gerçek değerini ancak kendisi bilendir.
Gelelim mevzuya..
Biz erkeklerin “çoğu” eğer size “güzelsin” diyorsak bunun üç aşaması vardır:
1) Gerçekten güzelsinizdir; ki bu çok nadirdir.
2) Henüz yatağa atamamışızdır.
3) Yatağa atmışızdır ama bunun yokluk günlerini de hesaba katarak yedeğe almışızdır.
Demem o ki, biz erkeklerin geneli yalan söyleriz.
Çoğunuz güzel falan değilsiniz.
İnanmayın, kanmayın!
Aynen Öyle
Hayatın en anlamsız çağındayız,
Ağlasak sebebi çok,
Gülmek istesek nedeni yok, Kalsak kalacak yerimiz;
Kaçsak kaçacak yerimiz yok,
Demem o ki;
Öyle boş, öyle doluyuz ki,
Anlatsak anlayanımız yok, Anlamış gibi yapanın da samimiyeti yok...
İnsanlar hiç aradığını vermez, huzur arar huzursuz eder; yardım ister, ihtiyacı olandan esirger; hırsızı suçlar,hırsızlığı için sebep arar; dürüst adam arar, kendisi olmaz yani demem o ki insan işte....
Tek taraflı çabayla anca kendi kuyumuzu kazar ve oraya saplanırız. Hayat biz bunu öğrenene kadar da o saplandığımız yerden çıkmamıza izin vermez. Demem o ki siz kendinizi doyurun ilk. Sevgiye doyun, şefkate doyun, ilgiye doyun. Kendiniz için yaşayın bu hayatı, sonra bir başkasıyla paylaşın.
hayatta bazen her şey istediğimiz gibi olmayabiliyor. maalesef gerek aile gerek arkadaş bazen ise canından öte sevdiğin insan sana zarar verebiliyor. kimseye boyun eğmemeyi en sevdiğin insanların verdiği zarardan görmek insanın fazlasıyla canını acıtıyor belki kalbini acıtıyor, hissedersin bazen kalbinin gerçekten acıdığını, lakin insanı en çok yıpratan yoran şey ise bana soracak olursanız bence çaresizlik. yani demem şu ki elinden hiç bir şeyin gelmiyor olması, çaba vermek istersin ama sonuç alamazsın ya, buda insanı en çok yoran şey kısacası belirsizlik işte ya. canın yanar camı açar pencereden dışarı bakarsın derin nefes almak istersin ama aldığın nefesi alamazsın aslında anlamazsın hiç bir şey boş gelir batar o nefes insana, çünkü canın acıyor yapamıyorsun sesini çıkaramıyorsun elinden sadece izleme, susmak belki yeri geldiğinde keşke yapmasak ama isyan etmek. hayat insanı yoruyor evet bunu hepimiz biliyoruz. güzel şeyler sanki gün geçtikçe tamamen uzaklaşıyor gibi gelmiyor mu ya size de sanki her şey çok kötü sadece kötü şeyler oluyor gibi değil mi? bazen bana öyle geliyor. bazı insanlara bunu desek anlık duygu ile bunları düşünüyorsun vs diyeceklerine o kadar eminim ki. oysaki hayır insan üzülünce hayattan darbe alınca hayatın gerçekleri ile yüzleşiyor aslında bakılırsa. ve bence asıl o zaman herkes gerçekten içinden geldiği gibi konuşuyor içinden geldiği gibi davranıyor. ya ne kadar yazsam ne kadar anlatsam da asla içimdeki bu acı kırılan bu kalbim yanan canımın acısını asla unutmayacağım ve kelimeler yetersiz kalacak..... hayata devam etmeli miyiz, hayat yaşamaya değer mi????
Mumun Pervane İle Konuşması
Hatırımdadır. Bir gece gözümü uyku tutmadı. O sırada işittim. Pervane, muma şöyle diyordu: "Sevgilim, ben sana âşığım. Yanarsam yakışır. Ya sen niçin ağlıyor, yanıyorsun?"
Mum şöyle cevap verdi: "A benim zavallı âşığım. Ağlamama, yanmama sebep şudur ki, benim şirin balım var- dı. Beni ondan ayırdılar. Şirin'im haksızlıkla
Sayfa 121Kitabı okuyor
Eski evler gibiyiz seninle biz işi bitmiş, içi geçmiş! yine de önümüzden geçen herkes en az bir kere kafasını çevirip saygıyla bakıyor demem o ki seninle biz eski bir hatırayken bile güzeliz...
Sayfa 64 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
