“Geçmiş zamanın bütün çekiciliği bir daha yaşanılmayacak olmasının getirdiği imkânsızlık mıdır?”
“Onunla birlikte olmayı seviyordum. Her zaman içimde taşıdığım tanıdık biriydi.
O benim geçmişim, gençliğim, ben de onun geleceğiydim.
Birlikte manzaranın içinde, manzaranın bir parçası olmaktan başka bir şey düşünmek istemiyordum. Yine şair dostumun dediği gibi, “manzara eskir.”
Manzaraya bakarken bizim de eskidiğimizi kaydeden birileri var mıdır acaba?”
“Ne kadar çok kelime var içi boşaltılmış, anlamını yitirmiş, tekrar, tekrar, tekrar edilen.”
“Kelimelerin gücünden ve gerçekliğinden kuşku duymaya başlamıştım. Aynı kelimeler değişik anlamlar içeriyordu.
Kimisi gülüyor.
Kimisi sırtlan gibi.”
Uyan Müslüman, uyan. Allah’ın kitabına uy,
Allah ile aldatanlara değil.
Sayfa 96 - Düşün Yayıncılık
