Silsile-i Nakşî'nin kahramanı ve bir güneşi olan İmam-ı Rabbanî (RA) Mektubat'ında demiş ki: "Hakaik-i imaniyeden bir mes'elenin inkişafını, binler ezvak ve mevacid ve keramata tercih ederim." Hem demiş ki: "Bütün tarîklerin nokta-i müntehası, hakaik-i imaniyenin vuzuh ve inkişafidir."
Silsile-i Nakşî'nin kahramanı ve bir güneşi olan İmam-ı Rabbanî (R.A) Mektubat'ında demiş ki: "Hakaik-i imaniyeden bir mes'elenin inkişafını, binler ezvak ve mevacid ve keramata tercih ederim."
Hem demiş ki: "Bütün tarîklerin nokta-i müntehası, hakaik-i imaniyenin vuzuh ve inkişafıdır."
Mektubat - 22
Kur'an, o asırdan tâ şimdiye kadar öyle bir belâgat göstermiş ki, Kâ'be'nin duvarında altınla yazılan en meşhur ediblerin "Muallakat-ı Seb'a" namıyla şöhret-şiar kasidelerini o dereceye indirdi ki, Lebid'in kızı babasının kasidesini Kâ'be'den indirirken demiş: "Âyâta karşı bunun kıymeti kalmadı."
Sözler - 446
İmam-ı Rabbanî radıyallahu anh demiş ki: "Letaif-i cennet, cilve-i esmanın temessülatıdır." Teemmel!
Yani ( cennetin güzellikleri Allah'ın esmalarının yansımasıdır. TEEMMEL : "Derin ve dikkatlice düşün!".
Sözler
Sayfa 715Kitabı okuyor
Bir zaman Hazret-i Gavs-ı A'zam Şeyh Geylanî'nin (K.S.) terbiyesinde, nazdar ve ihtiyare bir hanımın bir tek evlâdı bulunuyormuş. O muhterem ihtiyare, gitmiş oğlunun hücresine; bakıyor ki, oğlu bir parça kuru ve siyah ekmek yiyor. O riyazattan za'fiyetiyle vâlidesinin şefkatini celbetmiş. Ona acımış. Sonra Hazret-i Gavs'ın yanına şekva için gitmiş. Bakmış ki, Hazret-i Gavs kızartılmış bir tavuk yiyor. Nazdarlığından demiş: "Yâ Üstad! Benim oğlum açlıktan ölüyor. Sen tavuk yersin!" Hazret-i Gavs tavuğa demiş: "Kum biiznillah!" O pişmiş tavuğun kemikleri toplanıp, tavuk olarak yemek kabından dışarı atıldığını, mutemed ve mevsuk çok zâtlardan Hazret-i Gavs gibi keramat-ı hârikaya mazhariyeti dünyaca meşhur bir zâtın bir kerameti olarak manevî tevatürle nakledilmiş. Hazret-i Gavs demiş: "Ne vakit senin oğlun da bu dereceye gelirse, o zaman o da tavuk yesin."
Sayfa 27Kitabı okudu
Hadîsin rivayetlerinde vardır ki: Cenab-ı Hak nefse demiş ki: "Ben neyim, sen nesin?" Nefis demiş: "Ben benim, sen sensin!" Azab vermiş, Cehennem'e atmış, yine sormuş. Yine demiş: "Ene ene, ente ente." Hangi nevi azabı vermiş, enaniyetten vazgeçmemiş. Sonra açlık ile azab vermiş, yani aç bırakmış. Yine sormuş: "Men ene vema ente?" Nefis demiş:
اَنْتَ رَبِّى الرَّح۪يمُ وَاَنَا عَبْدُكَ الْعَاجِزُ
Yani: "Sen benim Rabb-i Rahîm'imsin, ben senin âciz bir abdinim."
Sayfa 19Kitabı okudu
Neleri kaybetmişiz haberimiz yok
Shebol demiş ki: "Muhammed'in (asm) beşeriyete intisabıyla bütün beşeriyet muhakkak iftihar eder. Çünkü o zat ümmi olmasıyla beraber, on üç asır evvel öyle bir şeriat getirmiş ki biz Avrupalılar iki bin sene sonra onun kıymetine ve hakikatine yetişsek en mesud en saadetli oluruz."
Mektubat - 234
Sayfa 234 - RnkKitabı okudu
"Bütün kâinatın mâyesi, muhabbettir. Bütün mevcudatın harekâtı, muhabbetledir. Bütün mevcudattaki incizab ve cezbe ve cazibe kanunları, muhabbettendir." demişler. Onlardan birisi demiş: muhabbet-i İlahiyenin tecellisinde ve o şarab-ı muhabbetten herkes istidadına göre mesttir.
Sözler
Sayfa 688Kitabı okuyor
Ebu Ali İbn-i Sina, yalnız tıb noktasında
كُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لَا تُسْرِفُوا
âyetini şöyle tefsir etmiş. Demiş:
"İlm-i Tıbb'ı iki satırla topluyorum. Sözün güzelliği kısalığındadır. Yediğin vakit az ye. Yedikten sonra dört-beş saat kadar daha yeme. Şifa, hazımdadır. Yani, kolayca hazmedeceğin mikdarı ye.Nefse ve mideye en ağır ve yorucu hal, taam taam üstüne yemektir."
İmam-ı A'zam, bu sırra işaret olarak
لَٓا اِسْرَافَ فِى الْخَيْرِ كَمَا لَا خَيْرَ فِى اْلاِسْرَافِ
demiş. Yani: "Hayırda ve ihsanda (fakat müstehak olanlara) israf olmadığı gibi, israfta da hiçbir hayır yoktur."
Cenabı hak nefse demiş ki:
Cenâb-ı Hak nefse demiş ki:
– Ben neyim, sen nesin ?
Nefis demiş:
– Ben benim, sen sensin!
Azap vermiş, Cehennem'e atmış, yine sormuş.
Yine demiş:
– Ene ene, ente ente.
Hangi nev'i azabı vermiş, enaniyetten vazgeçmemiş.
Sonra açlık ile azap vermiş, yani aç bırakmış. Yine sormuş:
– Men ene, ve mâ ente ? Nefis demiş:
اَنْتَ رَبِّى الرَّحٖيمُ وَاَنَا عَبْدُكَ الْعَاجِزُ
Yani: "Sen benim Rabb-i Rahîm'imsin, ben senin âciz bir abdinim."
Ramazan İktisad Şükür
Sayfa 18 - RnkKitabı okudu
Hadîsin rivayetlerinde vardır ki: Cenab-ı Hak nefse demiş ki: "Ben neyim, sen nesin?" Nefis demiş: "Ben benim, sen sensin!" Azab vermiş, Cehennem'e atmış, yine sormuş. Yine demiş: "Ene ene, ente ente." Hangi nevi azabı vermiş, enaniyetten vazgeçmemiş. Sonra açlık ile azab vermiş,i aç bırakmış. Yine sormuş: "Men ene vema ente?" Nefis demiş:"Sen benim Rabb-i Rahîm'imsin, ben senin âciz bir abdinim."
Hadisin rivayetlerinde vardır ki, Cenâb-ı Hak nefse demiş ki:
– Ben neyim, sen nesin ?
Nefis demiş:
– Ben benim, sen sensin!
Azap vermiş, Cehennem'e atmış, yine sormuş.
Yine demiş:
– Ene ene, ente ente.
Hangi nev'i azabı vermiş, enaniyetten vazgeçmemiş.
Sonra açlık ile azap vermiş, yani aç bırakmış. Yine sormuş:
– Men ene, ve mâ ente ? Nefis demiş:
اَنْتَ رَبِّى الرَّحٖيمُ وَاَنَا عَبْدُكَ الْعَاجِزُ
Yani: "Sen benim Rabb-i Rahîm'imsin, ben senin âciz bir abdinim."
