İlk defa Birhan Keskin şiirleri okudum.Bana modern şiir tarzına yakın bir tarzda gibi hissetiirdi ,deneysel bir şeylerden bahsedenler olmuş üzgünüm konuya pek hakim değilim.İsklede bir Çırak şiirinde şathiye yapan yazar , yer yer de kadınları döğüşmeye, kuşanmaya ,hak ettiğini almaya çağırmış Şiirler yakışıklı olsa da çok benim tarzım değil
Şair Kargo'yla bizlere umutlu günler vaat etse de ,Zehra Teyzemle buruk hüzünlü bir sona götürüyor
Bir dostum "Hüzünlü sonlarla dolu umutla başlanan her şey artık .Sondan ziyade sona giden yol umut olur belki." demişti Oysa hüznün dahi verdiği bir huzur vardı ve "yaşadım" diyebilmek için mesela bir sincap gibi olmak gerekiyordu
Mete Özgür e çok kızdım. Beni çok mahcup etti. Yeniden bastırdı sanırım.
Bir kaç ay önce 
