Ş𝒊𝒛𝒐𝒇𝒓𝒆𝒏 kitabı ile kalemine aşık olduğum 
emre timur ‘un ilk kez deneme türünde bir eserini okudum. Genel olarak kitaplarında felsefe ve insan psikolojisini ön plana çıkardığı kurgulara imza atıyor. Değil başka bir eser
kendi kitapları içinde bile asla bir diğerine benzemeyen, tekrar etmeyen bir yazar.
Montaigne’in 𝐷𝑒𝑛𝑒𝑚𝑒𝑙𝑒𝑟 isimli eserinden sonra -aklımda kaldığı kadarıyla- okuduğum en nitelikli deneme kitabı olabilir.
Kendi şifasını felsefede bulmuş bir yazar size: “ödevin nedir” sorusunu sorsa idi;
Cevabınız ne olurdu..
Kendi kendime düşündüm... Hakikaten benim ödevim ne idi.. Buyrun size beyin yakan bir kalem..
Beyin fırtınası ama tek başına..
Ayrıca kendisini “kitap devleti” hayali konusunda ayrıca takdir ve tebrik ediyorum:
“1. madde- ü𝑙𝑘𝑒, 𝑘𝑖𝑡𝑎𝑝 𝑜𝑘𝑢𝑦𝑎𝑛 𝑣𝑒 𝑜𝑘𝑢𝑚𝑎𝑦𝑎𝑛 𝑜𝑙𝑎𝑟𝑎𝑘 𝑘𝑒𝑠𝑘𝑖𝑛 𝑏𝑖𝑟 ş𝑒𝑘𝑖𝑙𝑑𝑒 𝑎𝑦𝑟ı𝑙ı𝑟. 𝑒𝑣𝑒𝑡, 𝑦𝑒𝑔𝑎𝑛𝑒 𝑎𝑦𝑟ı𝑚𝑐ı𝑙ı𝑘 𝑏𝑢 𝑜𝑙𝑎𝑐𝑎𝑘. 𝑘𝑖𝑡𝑎𝑝 𝑜𝑘𝑢𝑚𝑎𝑦ı 𝑡𝑒𝑟𝑐𝑖ℎ 𝑒𝑡𝑚𝑒𝑦𝑒𝑛 𝑣𝑎𝑡𝑎𝑛𝑑𝑎ş𝑙𝑎𝑟 𝑠ı𝑛ı𝑟 𝑑ışı 𝑒𝑑𝑖𝑙𝑚𝑒𝑦𝑒𝑐𝑒𝑘 𝑡𝑎𝑏𝑖𝑖 𝑎𝑚𝑎 𝑜𝑦 𝑣𝑒𝑟𝑚𝑒 ℎ𝑎𝑘𝑘ı 𝑒𝑙𝑖𝑛𝑑𝑒𝑛 𝑎𝑙ı𝑛𝑎𝑐𝑎𝑘.”
...
Türü sevenlere mutlaka tavsiye ediyorum.
