savrulma
benden bir öykü...
1-
Gece saat 00:37. Yarı uyur yarı uyanık
mayışma durumundayken hiçbir şey
düşünmemeyi başardığımda, beynimdeki zonklama katsayısından
dolayı delirmeye ‘’beş kala, delirmeye
SOKRATES’İN SAVUNMASI
•••
Atinalılar! Beni suçlayanların üzerinizdeki tesirini bilemiyorum; fakat sözleri o kadar kandırıcı idi ki ben kendi hesabıma onları dinlerken az daha kim olduğumu unutuyordum. Böyle olmakla beraber, inanın ki doğru tek söz bile söylememişlerdir. Ancak, uydurdukları birçok yalanlar arasında, beni usta bir hatip diye göstererek sözlerimin
(Denemek Geldi İçimden 'Baba')
BİR Kİ ÜÇ DENEME
Ve bir gece daha bitti
Her gece gibi bu da güzeldi
Bir yorgunluk bıraktı
Serçe kadar hafifti
Sırada eve dönüş vardı
Şehrin gürültüsü sabaha dağıldı
Bir pazar sabahı
Az da olsa görünen insanlar
Daha uykudan kalkmamışlar
Yollar bomboş
Önümüzde aheste beyaz bir taksi
İzmarit attı camdan, cibiliyetsiz aksi
Evimiz biraz dağın yamacında idi
Yaklaştıkça çoğalıyor Osman iki (O2)
Bir nefes, bir nefes daha ne ki
Sonunda ulaştık, kapı evimizinki.
Artık güneşli pazarlar sizin olsun
Ya Rabbi!
Yatağıma huzur ver,
Uykum rahat olsun.