Mehmed Uzun'un roman dünyasını çok önemsiyorum, çünkü bu dünya bize geçmişimizi anlatıyor. Bizi unutulmuş kültürlerin tarihsel labirentlerinde gezdirirken, nasıl bir kültür zenginliği ve çeşitliliği üzerinde yaşadığımızı bir kez daha hatırlatıyor hepimize,
Uzun'un romanları arasında Dicle'nin Yakarışı ve Dicle'nin Sürgünleri daha özel bir yere
… Dengbejler, Kürtçe gibi çok eski zamanlardan gelen bir dilin ve edebi geleneğin nakkaşları , sarraflarıydı.
Sayfa 150 - Gendaş Yayınları 2.baskı Temmuz 2001Kitabı okudu
Dengbêjlik, bir gelenek olarak, şimdiye kadar, Kürt edebiyatı, sanatı ve müziğinin atar damarı olmuştur. Tüm baskı ve şiddete, asimilasyon ve yok etme kampanyalarına rağmen Kürt dili edebiyatı ve müziği hâlâ canlılığını koruyabiliyorsa bunda dengbêjlik geleneğinin payı büyüktür. Yüzyıllardan beri süren bu vefakar geleneğe çok şey borçluyuz.
Sayfa 245Kitabı okudu
Dengbêjlik, bir gelenek olarak, şimdiye kadar, Kürt edebiyatı, sanatı ve müziğinin atar damarı olmuştur. Tüm baskı ve şiddete, asimilasyon ve yok etme kampanyalarına rağmen Kürt dili edebiyatı ve müziği hâlâ canlılığını koruyabiliyorsa bunda dengbêjlik geleneğinin payı büyüktür. Yüzyıllardan beri süren bu vefakar geleneğe çok şey borçluyuz.
Ama insanlara, bireye güç, yaşamlarına anlam veren dengbejler , çirokbejler ve bunların sesi, nefesi, dili vardı. Tüm yasakları aşan, yasakları anlamsız, gülünç hale getiren, önüne geçilmesi olanaksız bir kelam, kılam söyleme, anlatma dünyası ve geleneği vardı.
Sayfa 30
Dengbejler, Kürt halk edebiyatında önemli bir konuma sahip olan sanatkârlardır. Bunlar yüzyıllardır devam eden bir geleneğin temsilcileri olarak ve amatör bir ruhla, edebiyat ürünlerini, düğünlerde, bayramlarda, Dîvânlarda, ağa, şeyh ve beylerin meclislerinde yaşatmışlar, kendi besteleri ile birlikte, geçmişte diğer sanatkârların yaptıkları besteleri ve yazdıkları hikâyeleri seslendirerek kültür aktarımına büyük katkı sağlamışlardır.
Dengbej...
… Dengbejler, Kürtçe gibi çok eski zamanlardan gelen bir dilin ve edebi geleneğin nakkaşları , sarraflarıydı.
Sayfa 150Kitabı okudu
...Kürtçe ile bir tek kitap bile yoktu. Yasaktı. O kadim dile ilişkin, neredeyse, her şey yasaktı.
Ama insanlara, yöreye güç, yaşamlarına anlam veren dengbéjler, cîrokbéjler ve bunların sesi,nefesi, dili vardı. Tüm yasakları aşan, yasakları anlamsız, gülünç hale getiren , önüne geçilmesi olanaksız bir kelam, kılam söyleme, anlatma dünyası ve geleneği vardı.
Yöreye güç, yaşamlarına anlam veren dengbejler, çîrokbejler ve bunların sesi, nefesi, dili vardi. Tüm yasakları aşan, yasakları Anlamsiz , gülünç hale getiren, önüne geçilmesi Olanaksız bir kelam, kılam soyleme, anlatma dünyası ve geleneği vardı.
Gece geliyor, Şefbuherk başlıyor. Ey geleceği gören uyanık gençler, Yüreğinizin gece kapısını açın. Her çeşit kuşkuyu ve endişeyi bir tarafa bırakın, İpekten yumuşak, kılıçtan keskin, sütten tatlı, sudan berrak, ateşten sıcak kelimelerle arkadaş olun. Rüzgarın, kavalın, dengbejin, aşkın insana ait anıların sesi ile birleşin.
Sayfa 218Kitabı okudu
