Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Deniz Atakan Çamlıca
Deniz Atakan Çamlıca
@deniiz
250 okur puanı
Ağustos 2015 tarihinde katıldı
Kalp Muhafızı, çok hafif, bakın çok hafif fantastik öğeler içeren bir wattpad kitabı... Maalesef wattpad romanları hakkındaki görüşlerimin pek iyi olmadığını çevremdeki herkes bilir. Yanlış anlaşılma olmasın, bu durum sadece Türk yazarlar için değil, bu platformdaki yabancı yazarlar için de geçerli. Hatta bu platformdan ilk okuduğum kitap çok
Hiçliğin Kraliçesi'ni de okumamla birlikte Peri Halkı seri tamamlanmış oldu benim için... Sanırım bir de novellası çıkmış Cardan ile alakalı ama onu hemen okur muyum bilmiyorum. Sadece daha önceki incelemelerimde çizimlerinin çok iyi olduğunu hatırlıyorum. Onun dışında çok bir bilgim yok açıkçası...
Hiçliğin Kraliçesi benim için serinin açık ara en iyi kitabıydı. Severek okudum. Hikaye yine farklı bir yere evrildi ve çok güzel bağlandı. Cardan -görebildiğimiz yerlerde- çok tatlıydı. Ancak her kitapta dediğim gibi Jude ve Cardan ilişkisi benim için yüzeysel kaldı. Önceki kitapta bahsedilen Cardan'ın Jude'a yazdığı mektuplar ne oldu mesela? Kitap boyunca hep onlarla ilgili bir sahne olmasını bekledim. Jude çok akıllı bir kız bunu nasıl atladı? Neden bir şekilde okumak istemedi?? Sonradan öğrendiğime göre yurtdışındaki özel baskılara bu mektuplar eklenmiş ama maalesef biz göremedik bile...
Muhtemelen bu seriyi 18-20 yaşlarındaki Deniz okusaydı Cardan için ayılıp bayılabilirdi. Ancak şuan için yurt dışında neden bu kadar çok çok sevildiğini anlayamayacağım bir seri oldu benim için... Evreni, olay kurgusu gayet başarılıydı ama Cardan ve Jude çifti için yetersiz geldi. İstediğim kadar çifte bağlanamadım. Ayrı kaldıklarında üzülemedim bile... Hikaye enemies to lovers -ki çok severim- olmasına rağmen Cardan'ın duygularını tam olarak hissedemedim. Bu durumu da biraz young adult bir seri olmasına bağlıyorum artık. Smut sahneler (+18) vs. bulunmadığından çoğu yaş kesiminin okuyabileceği bir seri... Peri evrenlerini seviyorsanız başlangıç için öneririm. Herkese iyi okumalar :)
Lanetli Kral ile Peri Halkı Serisinin 2. kitabını da bitirmiş bulunmaktayım. Bu kitaptaki karakter gelişimini sevdim. Oldukça başarılıydı. Cardan'la Jude'un arasındaki bağ da hiç fena değildi. Ancak maalesef hala ve hala çifti tam olarak hissedemiyorum. Tam işte oluyor, hissediyorum derken hep bir şeyler eksik kalıyor benim için bu çiftte... Yazarımız bence ikilinin sahnelerinde ketum davranıyor, çifte tutunmak için eldeki sahneler de benim için yeterli olmuyor. Allah aşkına elini korkak alıştırma sevgili Holly Black ;)
Genel olarak baktığımızda seri hala beni öyle deli divane etmemiş olsa da merakımı uyandırdığı kesin. Periler Diyarı tahtı için entrikalar son hız devam etmekte... Ve bunların hepsi de bizi şaşırtmak üzere kurulmuş durumda... Zaten kitabın sonu da öyle bir yerde bitti ki 3. kitabı okumamak elde değil. Holly Black heyecanı diri tutma konusunda çok başarılı. Umarım Cardan ve Jude konusunda da aynı fikirdeyizdir de son kitapta bomba sahneler okuruz. Herkese iyi okumalar :)
Okur Takip Önerileri
Eveett Peri Halkı Serisi'ne yorum girerek 1000kitap a verdiğim uzun arayı kırmış bulunmaktayım. Doğum, doktora, hayatımdaki köklü değişiklikler derken çok uzun bir reading slump a girmiş durumdaydım. Hala ara ara çok sevdiğim serileri okuyordum ama yeni kitaplara yelken açmak, hele ki yorum yazmak hiç içimden gelmiyordu. Sanırım güvenli limanlarımdan çok da ayrılmak istemedim.
Holly Black'den Zalim Prens'e gelecek olursak hepimizin bildiği üzere çok ünlü bir serinin ilk kitabı... Özellikle yurtdışında ortalığı kasıp kavurmuş, fan artları muhteşem hazırlanmış bir enemies to lovers hikayesi... Ancak çok üzülerek söylüyorum ki bende böyle bir etki yaratmadı. Kitabın sonuna kadar Cardan ve Jude arasında nefret dışında pek bir şey hissedemedim. Fan artları gördüğümde çiftten çok daha fazla etkilenirim diye düşünmüştüm ama çifte pek yükselemedim. Ancak yaratılan evren hiç fena değildi. Jude güçlü bir kadın karaktere benziyor -ki en en sevdiğim diyebiliriz ;) İlk kitabın sonu da çok heyecanlı bir yerde bitti. Serinin güzelleşmesi umuduyla devam ediyorum.
Ama ama ama bu nasıl felaket bir çeviriydi Allah aşkına sevgili Dex... Anlaşılmaz cümleler, saçma sapan kelimeler... Umarım diğer kitaplarda çevirisi de gelişmiştir. Herkese iyi okumalar :)
Bu kitapla birlikte seri tamamlanmış oldu. Üzgünüm ki serinin finali olarak benim gözümde anlamsız ve manasız bir şekilde buruk bir son olmuştu. Neden dedim kendi kendime böyle bir şey yapmaları gerekiyordu ki? Annesinin hikayesi bu kadar son dakikaya sıkıştırılmamış olsaydı son kitaplara yaymış olsalardı en azından seriye daha çok heyecan katılmış olurdu. Kısaca yazar kendince farklı bir şeyler yapmaya çalışmış ama o kadar üstünkörü olmuş ki bize geçmedi. Herkese iyi okumalar :)
Bu kitaptan da pek bir şey anlamadım desem yeridir. Sanki sürekli aynı olaylar etrafında bir kısır döngü halinde dönüp duruyorsunuz okurken... Tamam Gideon aşkına okuyorsunuz bir şekilde ama bana zorlama geldi artık... Bir de bu kitap sonu nedir böyle? Bölüm mü bitiriyorsun sen yahu! Manasız geldi bana... Herkese iyi okumalar :)
"Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu dünyada artık kaybedecek bir şeyi yoktur. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar."
Binlerce sayfalık kitapları tek bir gecede okuyup sindirmiş olan ben, bu kısa hikayeyi sindire sindire okuma ihtiyacı duydum. Yazar 104 sayfaya öyle karakter tahlilleri ve yaşamdan kesitler sığdırmış ki bir yandan heyecanla okurken diğer yandan yaşanılanları sorguluyorsunuz.
Aslında konu çok tanıdık bizler için... Zamanımız problemi olan tükenmişlik sendromu... Her şeyi olan bir insanın artık bir yerden sonra hayattan hiç bir şekilde zevk almaması hali... Ama bu kadar sıradan ve bilindik bir konuyu Zweig öyle bir işlemiş ki, o Olağanüstü Gece'yi ve olacakları merakla bekliyoruz. Ve her şey bu Olağanüstü Gece'yle kırılma noktasına ulaşıyor.
Bu arada kitap sonunda okuduğum üzere Freud ile arkadaşlıkları da beni hiç şaşırtmadı. Kitap buram buram psikolojik çözümlemeler, ruhsal çalkantılar, toplumsal sorgulamalar içeriyor. Zweig severleri hayal kırıklığına uğratmayacak bir eser... Herkese iyi okumalar :)
Puanımdan da anlaşıldığı üzere kitabı pek sevmedim. Crossfire serisi iyidir hoştur da yazarın üçlemeyi uzatmak için çabaladığı o kadar belliydiki anlatamam. Bu da doğal olarak okurken sizi boğuyor ve bunaltıyor.
Sonu da öyle manasız bir şekilde bitti ki böyle son mu olur yahu diye isyan ettim artık... Bari geçen kitap gibi şöyle bomba gibi bir sonla bitseydi dedirtti bana... Bence yazarın karakter tahlili de şaşmıştı bu kitapta... Seriye devam edip etmeyeceğim resmen ruh halime kaldı diyebilirim. Herkese iyi okumalar...
Veee bir serinin daha sonuna geldik. Öncelikle Virüs Kodu, Ölüm Emri'nden bir tık daha iyiydi diyebilirim. Yorumumu okuyanlar bilir Ölüm Emri hakkındaki görüşümü... Yalan söyleyemicem Virüs Kodu da bana çok harika şeyler hissettirmedi. Yazar bu kitapları serinin hemen arkasından mı yazdı yoksa ara mı verdi naptı çözemedim. Açıkçası araştırmaya meraklı bir okur olarak onu bile araştırmadım desem yeridir. Karakterleri çok özlediğimden okudum biraz da açıkçası... Yoksa bana nedense bir Ölüm Emri kadar olmasa da yavan ve boş geldi. Hikaye İsyan'ın bağışık olan çocukları toplayış hikayesiyle başlıyor. Hatta ilk Newt'in hikayesiyle başlaması bizim için umut vaat edici oluyor. Sonrasında da Thomas'ın götürülmesi ve İsyan'da yetiştirilmeleri, eğitim görmeleri, Labirent'in kuruluşu vs. derken kitap ilerliyor. Benim açımdan çok da bir şey katmadı bana, öylesine yazılmış bir kitap gibiydi. Ama dediğim gibi Thomas, Newt, Minho, Chuck hepsini çok özlemişim. Teresa konusunda da kasmaya gerek yoktu zaten, daha ilk kitaptan nasıl biri olduğunu çözmüştük okuyucu olarak, hala benim için nefretlik bir karakter! Herkese iyi okumalar :)
Labirent serisini seven bir okuyucu olarak inanılmaz bir hayal kırıklığıydı benim için... Sanırım beklentimi fazla yüksek tutmuş olmanın etkisi de olabilir. Labirent serisi sonlandığında son kitapta da serzenişte bulunmuştum, hiçbir sorumun cevabını alamadım diye. Bana devam kitaplarını oku öyle karar ver demişlerdi ama bu nasıl bir devam kitabı yahuu, tekrar söylüyorum yazar üzdü beni...
Öncelikle kitap genel olarak virüsün ilk başladığı zamanlardan ilerleme sürecine doğru devam etmekte. Kitabın en başı dışında tanıdık karakterlerimizi görmüyoruz zaten... İnsanın da gözü sürekli onları arıyor ister istemez. Ama zaten virüsle ilgili öğreneceğimiz tek şeyi de neredeyse en başlarda öğreniyoruz. Güneş patlaması sonrasında nüfus kontrolü için insan elinden bilinçli olarak yayılmış lanet bir hastalık olduğunu...
Eeee o zaman geriye ne kalıyor derseniz, hiçbir şey... Gerçekten ama gerçekten kitabın geri kalanı standart hatta ucuz bir virüslüler, zombiler vs. korku filminin ötesine geçemiyor. Karakterlere de pek öle bağlanamıyorsunuz çünkü sonuç belli zaten... Hikaye olarak da sürekli bir kısır döngü etrafında dönüp dolaşıyorlar. İnanın bir yerden sonra üfttt ne zaman bitecek dedim. Bir yerden sonra Teresa'nın hikayesine bağlanacağını da tahmin etmiştim maalesef...
Benim gözümde gereksiz uzatılmış, sürprizler dahi yapmayan, pek de heyecan vermeyen bir kitap olmuş. Açıkçası okumayanlar seri konusunda pek bir şey kaybetmeyecektir. Umarım Virüs Kodu da böyle değildir. Herkese iyi okumalar ;)
Vaovvv diyerek kapattım kitabı... Dün o kadar yoğun duygularla bitirdim ki buraya girip yorum yapmaya enerjim kalmamıştı. Marie Lu'yu ne kadar çok sevdiğimi yorumlarımı okuyanlar bilir. Efsane serisiyle benim göz bebeğim olmuştu kendisi, Warcross'ta da beni çok fazla şaşırmamıştı açıkçası... Yine o bayıldığım tarzla yazmaya devam etmişti ama Wildcard var ya tadından yenmez olmuş. Çok ama çok iyiydi benim için... Hikaye sadece bir oyun dünyasını anlatmaktan çıkıp daha anlamlı bir kitap haline geldi. Bu kitapla seri sadece Warcross evreninin, Emika'nın ve Hideo'nun değil, Sasuke'nin de sesi olup hikayesine bizi davet etti. Bir de Jax diye öyle bir karakter girecek ki hayatınıza, bayılacaksınız.
Sevgili Marie'nin ters köşelerine kendinizi hazırlayın derim. Sasuke'nin yani Sıfır'ın hikayesinde hiç de öyle kolay bir an bulamayacaksınız. En sevdiğim seriler arasına girdi. Mutlaka tavsiye edilir. Herkese iyi okumalar :)
Sonundaki süpriz olmasa inanılmaz yorucu bir kitaptı benim için... Kabul, ilk kitaptan daha iyiydi ama o kadar gel git olduki bu kadar çalkantılı olması okurken bunalttı beni... Süpriz sonuyla yazar kitabı toparlamış oldu. Hem de öyle böyle değil bomba gibi bir son olmuş. Ve Gideon dediğinde haklıymış Eva için her şeyi yaparmış bunu anladık. Herkese iyi okumalar :)
Ehh işte, ortalama bir kitaptı diyebilirim. Türüne göre bir kaç farklılıkla kendini okutturuyor kitap... Burda sadece erkek karakter değil kadın karakterimiz de sorunlu bir geçmişe sahip. Bu yüzden de ikisi arasındaki ilişkinin gelişimini ister istemez merakla okuyor insan. Ama o kadar anlamsız bir şekilde sürekli küsüp barışıyorlarki kitabı okurken başınız dönüyor. Hatta ben bir yerden sonra heyecan bile yapmadım o kadar umursamaz okudum yani, amaan ne de olsa barışırlar diye.
Bu arada Gideon inanılmaz ketum bir adam. Geçmişinde yaşadıklarına dair kitap boyunca hiçbir şey öğrenemiyoruz ve bu inanılmaz sinir bozucu oluyor ama bu durumun aksine Eva' yı istediği gibi araştırıyor, üstelik geçmişinin karanlık tarafına ilişkin şakır şakır konuşturuyor beyimiz. Ki Eva'nın erkeklerin yanına yaklaşabiliyor olması bile bir mucize bence... Ama kendiyle ilgili tek kelime çıkmıyor ağzından...
Kitap genel olarak Fifty ile çok benzer. Sadece en sevdiğim kısım Eva'nın maddi olarak Gideon'a herhangi bir mecburiyetinin olmamasıydı. 2. kitapta mutlaka Nathan pisliğini de görücez gibi hissediyorum. Türü sevenler için okunabilir bir kitap... Herkese iyi okumalar :)
Nefret Oyunu hamileliğim nedeniyle biraz bunaldığım biraz da Ay Günlüğü serisinden Levana'yı okurken yaşadığım zamanlarda akşam için hafif ama eğlenceli bir şeyler okuyayım derken karşıma çıkan bir kitap. Tabii alırken en sevdiğim yayınevlerinden biri olan Yabancı yayınları'ndan olması ve çevirmenine bayılıyor olmamın etkisi de çok büyük ;)
Benim için tahmin edilebilir, eğlenceli, hiç de fena değilmiş dediğim bir kitap oldu. Bu türde kitap okumak isteyenlere önerilir. Herkese iyi okumalar :)
Serinin psiko seviyesinde hayranı olan bir insan olarak yalan söylemicem Levana'yı okumak beni her zaman korkutmuştu. Yazarın benim gözümde kurgu ve hayal gücü yeteneği o kadar kuvvetli ki onun yüzünden Levana gibi bir karaktere bile sempati duyabilmek ürküttü beni sanırım... Malum kadın benim gözümde ham kötülük gibi bir şey, hatta bildiğiniz
