Kabus
Zamanın tık-tıkları,
Güder yaratıkları.
Kan sızan pençesinde
Beynimin yırtıkları.
Hayal, dalgıç ki arar,
Denizde batıkları.
Bu ne dünya; ne dünya,
Çerçöpten çattıkları!..
İyi misin? Teknen batmak üzere. Hâlâ mı yardım çağırmıyorsun? Ruhunun gemisini fazlasıyla istismar ettin, kendini sığınacağın limandan yine kendin yoksun bıraktın. Artık kendi gücünle denizde yüzmek zorundasın. Önündeki tek şey ise ölüm. Buna razı mısın?
.. denizde kimsenin tek başına kalamayacağını anladı.
Belki de bu yüzden boğulmaktan korkmaya başlamıştı. Bunun karada ya da denizde boğulmakla bir alakası yoktu; sanki bir beklenti denizinde batıyor, gitgide dibe indiğini hissediyordu.
Sayfa 370Kitabı okudu
Devlet yönetimi, fırtınalı bir denizde yolculuk etmeye benzer.
