!Spoiler!
Modernleşme her ne kadar güzel olursa olsun bizi bir sistemin içine sokuyor ve bu sistemde biz insanlar boğuluyoruz ve nefes almayı unutuyoruz aynı zamanda sistemin içerisinde hem kutuplaşıyoruz hem de ironik bir şekilde yalnızlaşıyoruz çok ciddi ikilemlerin ortasında kalıyoruz. Bu ikilemler kafamızı karıştırıyor ve sorunlar ortaya çıkarıyor ve bizler sistemdeki sorunlarla yaşamayı öğrenirken sorunları kanıksıyoruz. Çoğu zaman hayatı ve insanları görmezden geliyoruz. Fakat zamanı görmezden gelemiyoruz kol saatleri büyüyor ve biz onlara yetişmeye çalışıyoruz. Ciddi bir koşuşturma içerisine girip kendimizi, isteklerimizi, ihtiyaçlarımızı, duygularımızı unutuyoruz. Sistemde geçirilen süre uzadıkça sorgulama, düşünme farklı bakış açılarından bakma, mutlu olma , güven duygusu gibi insana özgü özelliklerimizi kaybediyoruz. Bence biz insanlar bir sistemin içinde yaşarken mümkün olduğunca bir iki adım dışarı çıkıp nefesimizle birlikte kendimizi ve hayatı gözlemlemeliyiz ve ihityaçlarımızı farkedip yolunda gitmeyen bizi boğan durumlardan olabildiğince uzaklaşmalıyız. Normal nefes alarak hayatımıza devam etmeliyiz.