“Bir gece yarısıydı,
Bulutlar siyah, ay karanlık.
Bir gece yarısıydı.
Gök yakın, sen uzak.
Elimde bir kadeh.
İçi boş, kulpu kırık.
Ah!
Çekilmez bir özlem sensizlik.
Ateş sönmek üzere.
Orman ıssız ve sessiz.
Gün pazarı bekliyor.
Ben bizi, biz seni!
Bir gece yarısında,
Üşütürken yalnızlık…”
“Bazı şeyler ölür, aslında her şey ölür ama sana, sana olan hislerim öyle mi? Bir akşamın ufkunda, bir kör karanlıkta, ya da aydınlanırken bir sabah, bir kitap sayfasında okuyacaktır birisi…”
“Ne acıdır ki kadınlar, istemedikleri halde kendilerine dokunulduğunda feryat ederken, sevmediği bir adamla evlenir ve hayatı boyunca bu ıstıraba razı olur! Kanunlar ne kadar suçsuzdur?”