Yenilginin, sürgünün ve yitirilişin kitabı. Edebi bakımdan değerli kuşkusuz. Bununla birlikte umutsuzlukla başa çıkamayan, umudun sadece bir hayal olduğu yıllarda ülkenin aydınının hissetiklerini anlamak açısından da sosyolojik bir niteliği bulunuyor. "Elveda Alyoşa"... dilini sevsem hemen bitirmek istesem de, umutsuz atmosferi nedeniyle itti beni. Yazarın yaşamından kesitler içermesi sebebiyle değil belki, ama umutsuzluğun bu kadar çıplak biçimde sergileniyor olması, irite etti. Beğenmek, okumuş olmak amacıyla değil, öğrenme hedefiyle okunması gerekiyor. Çünkü bir insanın onurlu bir şekilde ayakta kalabilmesi ümidini yitirmemesine bağlıdır.
