Bir Yudum Kitap
Günaydın. Dünyanın bütün meseleleri sevmekle, iyilikle, güzellikle hallolacak elbet. Yeter ki insan ümidini yitirmesin, sabretsin. Yusuf Atılgan, "Acelem yok benim, biliyorsun." der ve ekler: "Bir gün sana dünyada dayanılacak tek şeyin sevgi olduğunu öğreteceğim." Güne sevmekle başlayın sevgili okur. Mesela tanımadığınız birine
Ama o yükselen güçlü dalga henüz yarı şekillendirilmiş olanı elinden kapar, o arkasından yakınır:
Ah, az tanıyoruz kendimizi,
Zira bir Tanrı hüküm sürer içimizde.
O güçsüz insan sürekli şiirinin kontrolünü elinden kaçırır. “Dereler gibi, bir şeyin sonu beni peşinden sürüklüyor, Asya gibi genişleyen bir şey.” der onu kendinden çekip alan o büyük güç hakkında; sanki beyninin bütün kavrama gücü felç olmuş ve düşünceler kopmuş yapraklar gibi boşluğa düşmektedir:
"Ağlamak istedim. Bunu başka biri istemiş gibi geldi. Ağlamadım. 'Git,' dedim balığa, iter gibi değil, 'sen git, ben geliyorum,' der gibi, gitmesi gerekiyormuş gibi. 'Git,' dememe gerek yoktu. Kelimenin hissi geldiğinde o gitmişti."
Bir Yudum Kitap
İnsanın tek gayesi var, mutlu olmak. Çoğu vakit bencil bir istek olarak görülür bu. Sanki birileri mutlu olacak diye, ötekiler mutsuz olmalı. Birileri düzeni böyle kurdu çünkü, böyle gitmeli. André Gide, "Mutlu bir insandan yayılan aşk etrafa mutluluk saçar." der. Mutluluk bulaşıcı bir güzelliktir ...
Andr é Gide - Pastoral
