bir zaman susuyoruz.
söz bitiyor bazen.
sözün gücü derde derman olmaya yetmiyor demek.
Sayfa 17Kitabı okuyor
yârim..
Gönül içerisine kırgınlıklar dolmuş, göz yaşları akmış, pişmanlıklar olmuşsa....
Derman olamazsın, sebep olduğun kapanmaz yaralara...
Derman aradım derdime
Derdim bana derman imiş.
"hastalığın ta kendisiysen derman olamazsın."
Sayfa 73 - cardanKitabı okuyor
"Aslında Batı için mesele olan şey, geri kalmış diye baktığı ülkelerin derdine derman olmak değil, fakat mevcut sömürü düzeninin sürdürülme imkânlarını 'bilimsel bir tabana' oturtma endişesi ve gayretidir."
Sayfa 54Kitabı okuyor
Durun! Ben cevberlerimi göstereceğim. Bakayım, Mecnun benim cevherlerimin kıymetini bilirse anlarım ki Mecnun'dur.
Elinde bir kitap. Kitabın bütün cildi sade cevher.
Bu cevhere Mecnun bakmadı. Sade içindeki yazıyı okudu. Hiç takındırmak "Bu nedir" dahi demedi. Cevherci baktı.
-Allah Allah, bu nasıl adam!
Kitabı elinden aldı. Bu defa bir cevher yüzük, pırlanta yüzük getirdi eline. Kaşına bakmadı. Sade içine baktı. Bunu da elinden aldı.
Bu defa bir kılıç indirdi. Bu kılıç öyle bir kılıç ki, asrın en kıymetli kılıcı. Ve el yeri bütün mücevherat. Bu kılıcın hiç başka yerine bakmadı. Sade el yerine baktı.
-Yahu sen nasıl adamsın? Niçin kılıca bakmıyorsun da el yerine...
-Ey cevherci. Ona bakıyorum ki, bunu hangi yiğit eline almış da düşmanını sallamış. Yüzüğün içine bakıyorum ki, hangi güzelin parmağına takılmış. Kitaba bakıyorum ki, hangi hastaya derman olmuş.
Sayfa 148Kitabı okudu
Arayacak kimsem olmadığını farkedene dek her şey iyiydi. Elbette telefonu açacak birileri var fakat seni gerçekten dinleyip , derdine derman olabilecek biri var mı ? Gençliğin en güzel çağını yalnız geçiriyorken yaşlılığımdan neden endişe duyayım ki ...
Rüstemo
Modan Yaylası'na eşkin almadan
Maktele üzerinde sağımız
Karbeyaz Çermik Dağları
Solumuz kan kırmızısında Fırat'tır
Dört mevsim yeşildir orman
Ve toprak çetin
Baharları aşiretler iner Dersim üstünden
Sürü otlatır
Sayfa 157 - Ekler, Metis YayınlarıKitabı okudu
Derman arardım derdime derdim bana derman imiş
Bürhan arardım aslıma aslım bana bürhan imiş 
Niyâzî-i Mısrî
İnsanı yürüten dizindeki derman değil, gönlündeki imandır.
Derman aradım derdime
Derdim bana derman imiş
Feqi Teyran
Selama min heqîrî sedefek tive te kin
Îro di Cezîre heqq e li Mele kin
Ku ji derba tîre derman heye le kin
Sadeften bir muhafazaya koyup ben hakirin selamını
Cizre’de oturan Mela’ya ulaştırsın olur ki,
Ok yaralarımıza bir çare bulursun
Mela:
Selamen milyaketan behedd u behiseb in
Şubhete aven şetan ji Mela li Mîm û He bin
Hilak în ji zehmetan derman ji lam û be bin
Mela’dan Faki’ye nehirlerin suları kadar
Sayısız meleklerin selamı olsun
Elem ve acıların dermanı tatlı dudaklar olsun
Sayfa 488Kitabı okudu
şahsıma ait...
Bir kış geçirmeli insan sevdiğiyle, soğuğu yiyerek iliklerine kadar,
Islanmalı sırılsıklam, üşümeli hatta titremeli tir tir dişleri vurarak,
Göz gözü görmez sislere girmeli el ele, soluk aldırmaz bir ayazda,
Ve sığınmalı bir saçağın bir yaşamlık kuytusuna;
Alnından burnuna ordan koynuna doğru akarken yağmur taneleri,
İyiki demeli iyiki ıslandık, üşüdük, donduk ama sarıldıkta iyi ki…
Bir yokluk geçirmeli insan sevdiğiyle, nefesi kokarak açlıktan,
Acıkmalı, susamalı, hatta bulamadan bir sokum ekmek bile,
Derman bulamamalı konuşmaya, bakışmalı göz göze, umutlanmalı,
Gülümsemeli ve şükretmeli doyduğunda, ve yeniden aç kalacağını bilerek,
Hayaller kurmalı herşey üstüne, olmayan ve olamaycak hayaller,
İyiki demeli iyiki acıktık, yorulduk, ama bitmedik biz olduk iyi ki…
Bir ömür geçirmeli insan sevdiğiyle, Cenneti yaşayarak bu dünya da,
Vazgeçmemeli, sevmeli, sevilmeli hatta unutarak kendini,
Gözlerinden okumalı hayatın renklerini kalın bir kitap roman gibi,
Ne soğuklar geçirdi ellerimiz ne açlık ne yokluklar bırakmadım demeli seni,
Ruhundan süzülmeli aşk dediğin sevenin kaybetmekten korkan yüreğine,
Herşeye rağmen değil herşeyinle sevdim…
İyi ki demeli insan varsın, yoklukta bile iyiki…