Ayşe Nur Tüysüz Güllüoğlu

Ayşe Nur Tüysüz Güllüoğlu
@dersinkijuno
Human | Mortal | Humanist | Law
…Canınız yanıyorsa ve sizi dinlemek isteyecek kimseniz yoksa, bir şeker akçaağacının yanında vakit geçirmek size iyi gelebilir…Geçmişi anımsamak için, altında oturacak bir pırnal meşesi bulun; geleceği hayal etmek içinse bir Manolya seçin onun yerine. Ve şayet aklınızda dostlar ve dostluk varsa, size en uygun yol arkadaşı bir ladin veya bir ginkgo olacaktır. Bir yol ayrımına gelmiş ve hangi yolu seçeceğinizi bilemiyorsanız, bir çınarın yanında sessizce düşünmek yardımcı olabilir...Ama eğer peşinde olduğunuz ya da kaybettiğiniz şey aşksa, incire gelmelisiniz, her zaman incire.
Sayfa 377Kitabı okudu
Reklam
“Injuriarum remedium est oblivio” dedi David. “Unutmak, incinmelerin şifasıdır.”
Sayfa 250Kitabı okudu
Günümüze atıf…
“Nerede savaş ve sancılı bir ayrışma varsa, orada kazanan hiç kimse olmayacaktır -ne insan ne de başka bir türden.”
Sayfa 221Kitabı okudu
Bugün de fanatizmin -her türünü- viral bir hastalık olarak düşünürüm ben. Kapalı, homojen bir grubun parçası olduğunuzda, tehditkar bir şekilde yaklaşarak ve kurgusu asla bitmeyen bir sarkaçlı saat gibi işleyerek, daha bir hızlı ele geçirir sizi fanatizm. En iyisi tüm toplu inançlardan ve kesinliklerden biraz uzak durmak diye kendime hatırlatırım her zaman.
Sayfa 220Kitabı okudu
Travma
Aileler, söylendiği gibi, ağaçlara benziyorlarsa, birbirine dolaşmış kökleri ve tuhaf açılar yaparak uzanan bireysel dallarıyla ağaçsı yapılarsa, aile travmaları da kabuktaki bir kesikten damlayan yoğun, şeffaf reçine gibidir. Damla damla akar durur nesilden nesile. Yavaşça sızar aşağıya, öyle hafif bir akıştır ki neredeyse hiç fark edilmeden zamanlar ve mekanlar boyunca ilerler ve bir çatlak bulunca da yerleşip pıhtılaşır. Kuşaktan kuşağa aktarılan travmanın çizdiği yol rastgeledir; kime geçeceğini hiç bilemezsiniz ama birine mutlaka geçer. Aynı çatının altında büyüyen çocuklar arasında, kimisi diğerlerinden daha çok etkilenir. Aşağı yukarı aynı fırsatlara sahip iki kardeşten birinin diğerinden daha melankolik ve içe kapanık olduğuna tanık oldunuz mu hiç? Olur bu. Bazen aile travması bir kusağı tamamen atlar ve bir sonrakine iki misli güçle vurur. Büyükanne ve büyükbabaların çektikleri acıları sessizce omuzlayan torunlara rastlayabilirsiniz.
Sayfa 153Kitabı okudu
Reklam