Kim anlamış ki sen anlayacaksın
Sen aşıksın bi’ kere o değil ki
Aşk var ya bu namussuz aşk
Gülün dikeni var diye üzülmekten ziyade
Bir diken, çiçek açmış diye sevinmeye benzer
İlk bakışta değil, son bakıştadır aşk
Yani ayrılırken sana nasıl bakıyorsa
O kadar sevmiştir seni
İşte bu kadar
Eskiden gülümsemek kolaydı şimdi ölüm gibi
Bir zamanlar
Seninle umut edebileceğim hiçbir şey yok. Yarın da tıpkı dün gibi olacak, aynı dertler, aynı işkenceler...
HAYATIN ÇIĞLIKLARI
Doktorun odasından çıktığımda moralim oldukça bozuktu. Kolesterolüm yüksekmiş. Diyet yapmalıymışım. Elimde yememem gerekenlerin listesi ve reçeteyle yürürken hayatımda hiçbir zaman diyet yapmadığımı düşündüm. Dahası, şimdiye kadar bana dayatılan hiçbir yasağa gönül rızasıyla boyun bile eğmemiştim. İçimdeki asi ruh burada da
Rope-Mayıs 3
Eskiden gülümsemek kolaydı şimdi ölüm gibi
Bir zamanlar sevmediğini göremiyordu körün biri
Bir satırda gel diyorken bir satırda git istiyorum
Bu Mayıs zor geçicek yıldızların sönük gibi
Dışarda cehennem var fakat hala üşüyordum
Aklım da hep yükselirken gözlerimden düşüyorsun
Müsait bir yerde durdur kaptan çünkü ölecek var
Sende bir gün yere
SON DANS -1
O eve hiç gitmek istemiyordum. Yine de ayaklarım sürüklüyordu beni. Yol boyunca öylesine değişik duygularla yürüdüm ki. Sanki bir şey olsun, bir şey olsun da beni yolumdan alıkoysun istedim.
Zaten bir süredir kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Yorgunum. Hiçbir yere sığamıyorum. Bir boşluktayım sanki. Boğulduğumu, nefes alamadığımı
OĞLUM 12 YIL UYUDUKTAN SONRA UYANDI...
Bir gün çok sinirlendi. Yine kendini balkondan atmak istedi. Zor ikna edebildik. Akşam oldu, onu uyuyor zannettim. Babasıyla ne yapacağımızı konuşurken bir ara "oğlumuzu olmazsa bağlayalım" diye ağlayarak anlatıyordum ki birden yatağından doğrulup sadece bana bakarak, "yazıklar olsun size,
İzmir & Bisikletim
Nerede o günler. İnsanı bulunduğu ortamdan ve atmosferden alıp uzaklaştırarak, içsel yolculuğa götüren şu şiiri dinleyerek okumaya başlayabilirsiniz. Ya da siz bilirsiniz.
youtu.be/94gahPBPIqk
Ömrümün altın çağı çocukluk yıllarımın olduğu zamanlardı. Çok güzel bir çocukluk geçirdiğim söylenebilir.
Sabahları uyandığımda o bilindik
. . Sözcükler , Jean Paul Sartre . .
Tüm dertler iliklenip kanatlara dikilmiş ve gözlere pembe bir perde çekilmiş. Uçtuğunu sanırsın ama hep aynı yerdesindir. Gün gelip de perde inince zavallı bir yoksunluk çöküyor gözlerinin dibine . Bütün mavilikler siyaha bürünüyor ve sen kirleniyorsun . İşte o zaman ne tuttuğun güvercin beyaz ne de soluduğun hava berrak.
Özdemir Asaf
