Minicik(!) Bir Dertleşme Postu
Bu aralar pek kitap okuyamıyorum ama bir şeyden bahsetmek istiyorum, kitapları kendim için okurdum, bittikçe gider pırıl pırıl bir hevesle yenisini alırdım, yalnızca 1 tane aldığım için de verdiğim parayı önemsemezdim, sonrasında artık arkadaş olmadığım bir arkadaşımın vesilesiyle, okuduğum kitapları yorumlamaya başladım, Papiroom isimli bir
Yanlışa Yanlış Duygusu Ve Kontrolü
”Başkasının yanlışını olduğu yerde bırakmalısın. ”
Çok doğru ama bir o kadar da zor bir aforizma daha. Başkasının yanlışını olduğu yerde bırakmak. Bunu kaçımız yapabiliyoruz? Ben her zaman yapamıyorum. Peki ya siz?
Birisi bize bir yanlış yaptığında bu çoğu zaman gözümüze batar. Bazen başkalarının yanlışlarını öyle bir önemseriz ki bu yanlışı
•Aişe Bozdemir•
Hiç tanımadığım biriyle , uzun uzun konuşmak istiyorum. Konuşmak, dertlenmek, dertleşmek, olmamalı bunun adı. Ya da kuru bir lakırtı olmamalı. Bir çekirdek çitlemek gibi olmamalı mesela, olmamalı hiç acın yokmuş gibi. Şöyle iki tane iyi demlenmiş hakkı verilmiş çay, bir de semaver yanında, öyle insanla muhabbet bitmez çünkü..
Sonra; konuşmalı, hayatı sıkıntıları en ufak üzüntüyü mutluluğu... Ağlamalı, ağlayabilmeli...Sonra gülmeli.. Diğer insanlar gibi ;" Takma geçer, herkesin başına gelir." demeyen türden biri olmalı. Acıyı bilmeli, bilmese de acıya saygı göstermeyi bilmeli. Sonra o anlatmalı, onun- yani hiç tanımadığın ama sana derdine buyur eden kişinin- çayını tazelerken ...
Bitmez o konuşma. En tatlı konuşmadan daha güzeldir. Onunla siyaset, aşk, acı, üzüntü konuşabilirsin. Saygı, dürüstlük, empati , içtenlik varsa heleki, daha bi değerli olur konuşma.
Böyle bir insan istiyorum.
Karşılık istemeyecek olan, duygularını muhebbetle birbirine karıştırmayacak olan.Bir daha görmeyeceğim, görsem de yerini bilecek birini.
Bu zamana kadar çok şey istemedim.Bu da çok değil. Ama Yok....
Sadece biraz dertleşmek istiyorum tam da şu an. Sonra etrafıma bakıyorum . Boş ,herkes yükünü sırtlamış suratıma bile bakmıyor .
Gözyaşları
Bazen öyle anlar geliyor ki herkesten uzaklaşıp insanların olmadığı hayvanların ve bitkilerin olduğu doğası güzel bir adaya tek başıma göç etmek istiyorum,orda güzelce ibadetimi yapıp ,kendi halimde yaşamak ,kendimce şarkılar söyleyip dans etmek resim yapmak ya da sadece gökyüzünü ve kuşları izlemek istiyorum. insanların arkalarından konuşup yüzüne canım cicim yapanları gördükçe bütün insanlardan soğuyor hatta donuyorum. Şuan onunla dertleşmek geliyor ama o da anlamıyor bazen beni ve onun anlamaması daha da çok üzüyor beni ondan da uzaklaşıp kendime yaklaşıyorum. Kitaplarıma sarılıyorum kendimi yollara atıyorum. Boğazımda düğümleniyor tüm sözcükler ve gözlerime devrediyor bütün kelimeleri tek bir gözyaşı olarak sadece bir damla gözyaşı olarak süzülüyor onca kelime gözlerimden.. #artemis