Ey derviş! Birinin sohbetine istekli olan kimsenin ilk isteğine "meyil" derler. Meyil artıp ifrat derecesine gelince, o aşırı isteğe "irâde" derler. İrâde fazlalaşıp ifrat hâline gelince, o aşırı irâdeye "muhabbet" derler. Muhabbet çoğalıp ifrat derecesine gelince, o aşırı muhabbete de "aşk" derler.
Dervişlik libası, gösterilecek bir şey değildir, ama zaman içinde onun da modası çıktı. Hatta bir zamanlar dervişlik o kadar saygın olmuş ki, derviş değilken derviş gibi görünenler olmuş. Dervişlik sırrına ermeden sadece derviş hırkası giyerek kâmil insan olduğu zannına kapılanlara karşı da gerçek dervişler şöyle demişlerdir:
Dervişlik olaydı taç ile hırka
Biz dahi alırdık onu otuza kırka
Sayfa 91Kitabı okudu
Ey derviş! Her kim peygamberin buyurduğu şeyi kabul ederse ehl-i şerîattandır ve her kim peygamberin yaptığını yaparsa ehl-i tarikattandır ve her kim peygamberin gördüğünü görürse ehl-i hakikattandır.
Sayfa 68Kitabı okudu
İmam-ı Gazali ve İhyâ
Kitap odur ki besmele ile başlaya. Bismillahirrahmanirrahim. Hemen ardından hamdele ve salvele gele. İlmi bereketli, okuması fehametli, dinlemesi lezzetli olsun. İhyâ da böyle başlar. Allah’ın rahman ve rahim olduğunu bildirerek, ona hamd ederek, onun habibine salavat getirerek...
Kitap odur ki bir ismi ola. “İhyâ" diye nam salan bu İslâm
