Derya Sevim
@deryassevim
Martı Yayınları / Editör
Tekirdağ
676 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bana bakan yüzü tanıyordum.
Gri mavi gözlerini, altın kahve saçlarını, dolgun dudaklarını, çıkık elmacık kemiklerini tanıyordum. Hafif kavisli yeni kulaklarını, güce uyarlanmış uzuvlarını, insani kusurları gizleyen belli belirsiz ölümsüzlük pırıltısını tanıyordum.
Yüzünden akan sahteliği, umutsuzluğu, çürümüşlüğü tanıyordum.
Hançeri kaldırırken elim titremedi.
Kemikli omzunu sıkıca tutup karşımdaki iğrenç yüze baktım - kendi yüzüme.
Ve üvez hançeri tam kalbime sapladım.
Sayfa 10Kitabı okudu
“Cedric’i hatırlayın. Gün gelir de doğru olanla kolay olan arasında seçim yapmanız gerekirse eğer, iyi kalpli, yardımsever ve cesur bir çocuğa, sırf Lord Voldemort’un yoluna çıktığı için neler olduğunı hatırlayın. Cedric Diggory’yi hatırlayın.”
Sayfa 651Kitabı okudu
“Harry…” diye fısıldadı Cedric’in hayali, “bedenimi de geri götür, olur mu? Bedenimi annemle babama geri götür…”
Sayfa 601Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Sıska adam kazanın içinden çıktı, gözlerini Harry’e dikmişti… Harry de üç yıldır kâbuslarına giren yüze baktı. Bir kurukafadan da beyaz bir ten; iri iri açılmış, öfkeli kırmızı gözler; delik niyetine iki ince yarığı bulunan, bir yılanınki gibi yassı bir burun…
Lord Voldemort hayata dönmüştü…
Sayfa 579Kitabı okudu
Harry karanlıkta yatağının tentesine bakarak, Voldemort’du, diye düşündü, her şey Voldemort’da düğümleniyordu… Bütün aileleri parçalayan, bütün hayatları mahveden oydu…
Sayfa 548Kitabı okudu