Düzyazılar, uzun öyküler ve romanlar yazmış yazarlar, geçtikleri yollardan genel olarak nasıl gelirler? Bunun cevabı basittir; adamakıllı perişan bir halde!
Cehennemin eşiğine gelmiş kişilerin şeytandan ödü kopuyordu; zaten cehennemin içinde olanlar içinse şeytan özel biri değildi, yalnızca başka biriydi, o kadar.
İnsan bağışlanmayacak kadar ağır bir suç işledi mi, bir yandan dayanılmaz acılar çekerken, bir yandan da , "Dünyanın bir yerinde beni bağışlayacak insanlar nasıl olsa vardır" diye hayal kurar.
"Tehlike umudu aşınca, geri çekilmek kaçmak sayılmaz, beklemek de akıllılık olmaz. Yarını beklemek ve her serüvene bugünden atılmamak ise, bilgelerin işidir."