İlk otuz sayfa "Nerdeyim ben? Siz kimsiniz?" modundaydım. Bahadır Cüneyt Yalçın'ı ilk kez okuyorum. Mizahına aşina değilim. Hatta sayfa yirmi dörtte "Genç kızlara da bu yüzden bebek deriz çünkü bebekler kendini ağlayarak ifade eder. Oğlanların uykusu düzenli olurmuş. Onlar daha bebeklikten uyuşuk." Bu cümleyi okuyunca kitabı