Raşit Çavaş ın sunuş yazısından bir bilgidir : ' Dedesi şair Mehmet Nazım Paşa 'nın da etkisiyle çok küçük yaşlarda şiir yazmaya heves duyan Nazım Hikmet çocukluğunda hangi etkiler altında ilk şiirlerini yazdığını dostu Zekeriya Sertel ' e anlatır :'' 17 yaşında galiba ilk şiirim basıldı.Yani 'Serveliklerde',yani mezarlıklarda ağlayan,hayatında sevmiş ölüler üstüne idi. Yahya Kemal düzeltmişti birçok yerini .Sonra kızlara tutuldum.Şiir yazdım. Sonra Antant devleti İstanbul u işgal etti.Onlara karşı ve Anadolu savaşını tutan şiirler yazdım. Ama artık dilim temizce idi. Ve hece vezniyle de doğru dürüst kafiyelerle yazmasını da öğrenmiştim. ''
Nazım Hikmet in şiir serüveni böyle başlıyor. Yaşadıklarıyla da -Rusya da ki yaşamı, hapis günleri ve Piraye den ayrı kaldığı zamanlar - şiiri değişiyor,dönüşüyor. Kafiyeleri değiştiriyor mesela önce ,sonra vezinsiz ,serbest şiirler yazıyor . Sözcükleri merdiven basamakları gibi yazıyor. Bu kitapta da örnekleri mevcut zaten. Nazım için ' Romantik devrimci ' deniliyor. Şiirlerinde de bu özelliği hissediliyor ,ama beni en çok etkileyen belki de üzen şiirlerinde memleket özlemini dile getirmesi olmuştur.
Bu kitapta onun en çok bildiğimiz dizelerinin geçtiği şiirler yer alıyor. Ayrıca kitabın sonunda ' Otobiyografi ' şiirine yer verilmiş. Nazım ı anlatan tek şiir olabilir belki de... Şiiri vefatından iki yıl önce yazmış . Bu açıdan da kitap okunmalı bence....
