Bazı insanlar… bazı insanlar asla değişmez. Değişmeleri gerektiğinde bile .
Bazı insanlar… bazı insanlar asla değişmez. Değişmeleri gerektiğinde bile .
Kadere veya yazgıya pek inanmazdım. En azından kaderin değiştirilemeyeceğine inanmıyordum. Ben bunun yaşayan kanıtıydım. Kendi kaderimi değiştirmiştim.
Sayfa 207Kitabı okudu
Mutluluk henüz tamamen güvendiğim bir duygu değildi. Sevgi gibi öğrenmem gereken bir şeydi. Mutluluğu hissetmem yeterli değildi.
Sayfa 168Kitabı okudu
Bir Bishop da biz alabilir miyiz acaba?
Birçok insan bu kadar şanslı mıydı? Onları gerçekten anlayan birini bulacak kadar? Onları sürekli daha çok kendileri gibi birine dönüştürmeye çalışmak yerine, dünyaya bakışlarının ve yaklaşımlarının bütün garip ve yabancı yollarını kabul edecek birini bulacak kadar?
Sayfa 146Kitabı okudu
Birini sevmenin ne anlama geldiğini anladığımdan emin değilim. Tam olarak değil.
Sayfa 116Kitabı okudu
-Neden beni sevdiğini anlamıyorum. Onu kırdım. Defalarca.
-Ama sevgi budur zaten, değil mi? Sırf biri seni hayal kırıklığına uğrattı diye onu sevmeyi bırakamazsın.
Sayfa 116Kitabı okudu
Kaderimde mutluluk var mıydı, emin değildim ama sanırım bu yürütebileceğim bir hayattı.
Kaderimde mutluluk var mıydı, emin değildim ama sanırım bu yürütebileceğim bir hayattı.
Sayfa 79Kitabı okudu
Güneşin her doğuşu, yarasını tekrar deşerdi. Artık uykunun insana nasıl unutma şansı tanıdığını ama şafakla acının da uyandığını ve insanın bir saliseliğine ne çektiğini unuttuğu için daha da kötü hissettiğini anlıyordum. Bu, tekrar tekrar olduğu gerçeğiyle daha da zalim hale gelen bir numaraydı.
Sayfa 64Kitabı okudu
Her sabah nerede olduğumu anladığımda acı tekrar vuruyordu; tam kalbime vahşi bir darbe.
Sayfa 64Kitabı okudu
Gülümsemeyeli o kadar çok olmuştu ki, derimin gerilmesi yabancı gelmişti, sanki yeni bir dil öğreniyormuşum gibiydi.
Sayfa 53Kitabı okudu
Eskiden yalnızlık konusunda daha iyiydim.
Sayfa 33Kitabı okudu
Çünkü beraberken her zaman daha iyi, daha güçlü oluyorduk.
Sayfa 27Kitabı okudu