Mert Yeğin
@di_angelo
Şeylerin özünü ve doğasını araştırıyorum. Hiçbir şeyi töze indirgemiyorum, kabul eden taraf olmak istiyorum. Ahlak-sız olanı seviyorum, zincirimle yürümüyorum; insanda tanrıyı paralıyorum.
Felsefe Lisans Öğrencisi
Ankara
Münih, 2001
293 reader point
Joined on April 2021
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?
Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır?
Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?
Hırsızlık; para, mal mı çalmaktır?
Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı?
Solması için gülü dalından mı koparmalı?
Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı?
Öldürmek için silah, hançer mi olmalı?
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı?
"Tatlı laterna! Sesini seviyorum. Senin sarhoş, tuhaf sesini! Sesini ne zamandır ne kadar uzaklardan ve sevgi havuzlarından gelirken duyuyorum. Ey eski çan, ey tatlı laterna! Bütün acı kalbini deşiyor. Baba acısı, babalar, atalar acısı. Konuşman daha olgun bir hal aldı. Bizzat dünya olgunlaştı.
Üzüm esmerleşiyor, üzüm şimdi ölmek istiyor. Artık mutlu ve ölmek istiyor. Üstüninsanlar, bunun kokusunu almıyor musunuz? Ondan gizli bir koku geliyor. Sonsuzluk kokusu bu, esmer bir altın şarap kokusu. Eski mutluluğun kokusu.'Dünya derin, gündüz düşünüldüğünden daha derin,' diyen sarhoş bir gece yarısı, ölüm mutluluğunun kokusu!"
Gecedir: Ne yazık ki ben ışık olmaya, gecelerin susuzluğunu çekmeye ve yalnız olmaya mecburum.
Gece oldu. Arzum bir pınar gibi içimde çağlıyor, konuşmak istiyorum.
Gece oldu. İşte şimdi bütün fıskiyeler daha gür sesle konuşur. Benim ruhum da bir fiskiyedir.
Gece oldu. İşte şimdi sevenlerin bütün şarkıları başlar. Benim ruhum da bir sevenin şarkısıdır."
Zerdüşt, böyle buyurdu.
Reader Follow Recommendations
"Ama bütün intihar edenler aynı saçmalığı yaparlar. Kendilerini öldürmezden on dakika önce, yaşamdan çok düzgün bir şekilde ayrılmak gururuna kendileri kaptırmadan edemezler. Başlarına kurşunu sıkmazdan önce tıraş olup çamaşır değiştirirler. Hatta bir tane kadından söz edildiğini bile anımsıyorum: kendini dördüncü kattan aşağı atmadan önce saçlarını kıvırttırmış, makyaj yapmış, çok ünlü bir lavantadan sürmüştü. Mantık bakımından, açıklaması olanaksız bu duygudur ki..."
"Ey ruhum! Şimdi artık hiçbir yerde daha çok seven, daha çok kapsayan ve daha geniş bir ruh yok! Gelecek ve geçmiş, birbirine sende olduğundan daha çok nerede yakınlaşabilirdi?"