İçi bulanırdı yalnızlığımın
Kusardı serseriliğini en görkemli meydana.
Benimse yüreğim
Koltuk altına sıkıştırılmış ,
Yenik bir tavla maçı ertesiydi .
Aslında hiç istemiyorum ama
Ne yapsam rutubetim sözlere bulaşıyor Kalbiye.
İçimde gezinen salyangozun tırnakları
Her hatırladığım şey için bir santimetre uzuyor Kalbiye
Arsız sarmaşıklar gibi her sabah
Bıkmadan tırmanıyorum güneşin tahta perdesine
Mor çiçeklerle açılmak için dünyaya.
Dünyanın bütün sabahları için iki bilet al maviş anne
Aman umutsuz bir yer olmasın !