Annen yoksa kimsen yok!
Sayamadım kaç ah döküldü dallarımdan,
Çok şey görmüşüm gibi,
Ve çok şey geçmiş gibi başımdan
Ah dedim sonra,
Ah! (s.32).
Ne zaman büyük bir şairle tanışsam şiir yazmanın kolay, şair olmanın zor olduğuna bir kez daha şahit oluyorum. Zira şair olmak için çok şey görmek, çok şey yaşamak ve acıların kıskacında yoğrulmak gerekiyor. Tıpkı “
Ah'lar Ağacı”nın
Ah'lar Ağacı
"Kalbimi kalın bir kitap arasında kuruttum"
#DidemMadak
O kuş cıvıltısı sesinde..🌟 #DidemMadak annemle ilgili şeyler🎼
youtu.be/LGpbjWpNams
Benim bir köyüm olmadı.
Hiçbir şehir karlı sokaklarıyla bana
Pazen gecelik giymiş bir anne gibi sarılmadı.
İstanbul’u evlat edinsem
Benimsemezdi nasıl olsa otuz yaşında bir anneyi
Yüzyıllarca yaşamış bir çocuk olarak.
Mütemmim cüz olamadım hiçbir aşka Pollyanna
Bir kitaba bir cüz olamadım.
Yukarıdan aşağı, yedi harfli battal boy bir intiharı denedim.
Hiçbir bulmacayı tamamlayamadım.
Bir kediyi okşasam ellerim yumuşardı
Biri okşasam bir yumuşardı.
Bire “BİR” olamadım....
#DidemMadak
Pollyanna'ya son mektup
Dünyanın bütün sabahları için iki bilet al da birlikte gidelim!..
Ama umutsuz bir yer olmasın!..
#DidemMadak"
Seni, çiçekli şiirlerin şairi bildik..
İyi ki doğdun...
🎂🎂🎂