Camdan bir kütle olarak uyanıyoruz; bedenimiz kaskatı, yorgun; ruhumuz alabildiğine tutuk, keyifsiz…
Yediklerimizin, bir zamanlar yenenlerle hiçbir bağı yok, içeriklerimizin, teneffüs ettiklerimizin de…
Ne ekmek ekmeğe benziyor, ne peynir peynire, ne zeytin zeytine, ne çay çaya, ne de insan insana…
Tadı, kokusu, usaresi, rengi alınmış yiyeceklerden beslenen bizlerin duyguları da tatsızlaşmış ne vakittir…
