"Başımıza gelebilecek en kötü olaya, acıya özellikle dikkat etmemiz gerekir. Ben acıya en büyük kötülüğü yapmak isterim ve bir yandan da kaçarım ondan. Tanrıya şükür pek fazla bir ilişkim olmadı onunla şimdiye kadar. Ama sabırla, acıyı yok edemesek bile hafifletebiliriz. Bizim elimizdedir bu. Bedenimiz etkilenebilir ama ruhumuzu ve aklımızı güçlü tutabiliriz acı karşısında."
Montaigne, Denemeler
Sayfa 8 - Sel YayıncılıkKitabı okudu
Sonra görüyor ki bir Mün'im-i Kerîm, maddî ve manevî nimetlerin lezizleriyle onu perverde ediyor. O da ona mukabil; fiiliyle, haliyle, kāliyle, hattâ elinden gelse bütün hâsseleri ile cihazatı ile şükür ve hamd ü sena eder.
Sonra görüyor ki bir Celil-i Cemil, şu mevcudatın âyinelerinde kibriya ve kemalini ve celal ve cemalini izhar edip nazar-ı dikkati celbediyor. O da ona mukabil, "Allahu ekber, Sübhanallah" deyip mahviyet içinde hayret ve muhabbet ile secde eder.
Sonra görüyor ki bir Ganiyy-i Mutlak, bir sehavet-i mutlak içinde nihayetsiz servetini, hazinelerini gösteriyor. O da ona mukabil, tazim ve sena içinde kemal-i iftikar ile sual eder ve ister.
Sayfa 354Kitabı okuyor
Tanımadan, araştırıp soruşturmadan ve emin olmadan bir bakış ta aşık olduğumuz bir gençle evliliğe adım atmak, dikkat etmeden bir çukura basmak gibidir. Çukur kuru da çıkabilir, çamur dolu da olabilir. Bu bazen de bir kuyuya düşmek anlamına gelebilir.
"İki kere iki dört" ediyorsa,
Ben de seni seviyorum, darılma.
Bir de Her gecenin sabahı varsa,
Ben de seni seviyorum, darılma.
Demişler ki, "Çivi, çiviyi söker"
Her eşek çamura bir defa çöker.
Madem "Kar üşütür, ateş de yakar"
Ben de seni seviyorum, darılma.
Her yokuşun bir inişi olursa,
Aka aka, su çukuru bulursa,
İnsan doğar, yaşar, sonra ölürse,
Ben de seni seviyorum, darılma.
Durup dinlenmeden akarsa pınar,
Her yıl kıştan sonra gelirse bahar,
Balıkların suyu sevdiği kadar,
Ben de seni seviyorum, darılma.
Dikkat eyle geçmiyorum sırayı;
Bozar ise kader bozsun arayı.
Aç ekmeği sever, fakir parayı...
Ben de seni seviyorum, darılma.
Dosta Doğru | Abdurrahim Karakoç