Süleyman’ın Özdeyişleri (22)
“Yoksulu, yoksul olduğu için soymaya kalkma, Düşkünü mahkemede ezme. Çünkü onların davasını RAB yüklenecek Ve onları soyanların canını alacak. Huysuz kişiyle arkadaşlık etme; Tez öfkelenenle yola çıkma. Yoksa onun yollarına alışır, Kendini tuzağa düşmüş bulursun. El sıkışıp Başkasının borcuna kefil olmaktan kaçın. Ödeyecek paran olmazsa, Altındaki
Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin; Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız? Kulağı yaratan işitmez mi? Göze biçim veren görmez mi? Ulusları yola getiren yargılamaz mı? İnsanı eğiten bilmez mi? RAB insanın düşüncelerinin boş olduğunu bilir. Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin, Yasanı öğrettiğin insana! Kötüler için çukur kazılıncaya dek, Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.
Sayfa 1995 - Mez.94: 8 9 10 11 12 13
Tanımadan, araştırıp soruşturmadan ve emin olmadan bir bakışta aşık olduğumuz bir gençle evliliğe adım atmak; dikkat etmeden bir çukura basmak gibidir. Çukur kuru da çıkabilir, çamur dolu da olabilir. Bu bazen de bir kuyuya düşmek anlamına da gelebilir.
Sayfa 17Kitabı yarım bıraktı
'Mevzuu olanın mevzii olur.' Yani, her bilgi insanı bir konuma getirir. Dikkat etmek gerekir ki bu konum anlamlı, yüksek ve değerli olsun. Yoksa her konum da hayırlı ve güzel değil... Çünkü zirve de bir konumdur, çukur da...
