Hasan-ı Basrî şöyle der: “Ey Ademoğlu! Bir sahife senin için açılmıştır. O sahifeyi senin amellerini yazan iki tane melek idare etmektedirler. İstediğini yap! İster az, istersen çok yap!”
İbn Ebi’d Dünya, es-Sumt ve Âdâbu’l Lisân, 85.
Epub/ Gelenek YayıncılıkKitabı okudu
Hasan-ı Basrî şöyle demiştir: “Konuşması çok olanın yalanı çoğalır. Malı çok olanın günahı çoğalır. Ahlâkı kötü olanın nefsi azap görür veya nefsine azap çektirir.”
İbn Ebi’d Dünya, es-Sumt ve Âdâbu’l Lisân, 90.
Epub/ Gelenek YayıncılıkKitabı okudu
Ömer b. Abdülaziz (rahmetullâhi aleyh) şöyle der:
«Kendini beğenme korkusu beni çok konuşmaktan men etmektedir.»
İbnü’l Mübarek, ez-Zühd, 137.
Epub/ Gelenek YayıncılıkKitabı okudu
Bu çok ince bir güzellikmiş..
Yezid b. Ebi Habib şöyle demiştir: “Konuşmasının dinlemesinden kendisine daha sevimli gelmesi âlimin fitnesindendir. Eğer âlim, kendisinin yerine konuşup kendisine ihtiyaç bırakmayan birini görürse, onu dinlemekte kendisine selâmet vardır.”
İbnü’l Mübarek, ez-Zühd, 48.
Epub/ Gelenek YayıncılıkKitabı okudu
Seni ilgilendirmeyen konuda konuşmak veya seni ilgilendiren konuda ihtiyaçtan fazla konuşmak ise evlâ olanı terketmektir.
Epub/ Gelenek YayıncılıkKitabı okudu
“Onlar başka bir söze dalıncaya kadar onlarla beraber oturmayın; yoksa siz de onlar gibi olursunuz.” (Nisa, 140)
Epub/ Gelenek YayıncılıkKitabı okudu