Baştan sona kadar Vicdani bu kadar saf olamazsın ya dedim kendi kendime ve Efruz'a sövdüm. Hayatın acı gerçekleri, adaletsizliği, dürüstlüğün iş görmemesi her dönemde kendini gösteriyor. Bu gerçekler mizahi bir dille eleştirilmiş. Okuması çok keyifliydi. Normalde tek oturuşta bitirilecek bir kitap. Akıp gidiyor. Vicdani'nin sonunda aydınlanması da bir tık içimi rahatlattı...
"Plak olmayın"
Çok sade melodisi
Yalın, güçlü, imanlı
Ey benim kardeşlerim
İbret olsun hayatım
Açın ne olur gözünüzü
Sakın siz de benim gibi
Safçasına
Plak olmayın
Gözlerimizi açalım
Gerekeni yapalım
Gözlerimizi açalım gerekeni yapalım
Ben insanları çok severdim
Çok severim
Ne var ki sevdiğim kadar
Sevilmedim
Çok saftım bir zamanlar
İnandım kaldırıldım
Vatanıma, karıma, vazifeme
Amirlerime, dostlarıma
Köpek gibi sadıktım
Belki bundan ötürü
Köpek yerine sayıldım