Dilek
@dilekkayaa
Eczacılık
D.Ü
11 okur puanı
Mayıs 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Önce şiirden anlamı kaldırdılar, sonra müzikte melodiyi öldürdüler. Ya resim? Çizgi çizmesini bilmeyenler hemen meşhur oluyorlar. Sanatı öldürdüler!
Dilek tekrar paylaştı.
Unutmayın ki sevmek değerlidir ama çok sevmek de ciddi bir kusurdur. Çok severek bile sevgiden uzaklaşıyor, korkular inşa ediyor, kendi ellerinizle büyük mutsuzluklar yaratıyor olabilirsiniz.
Sayfa 30Kitabı okudu
“İnsanlar arasındaki engelleri kaldıralım, bütün oyunları birlikte oynayalım, birlikte seyredelim, kendimize isimler vermeyelim, yaptığımız işlerle var olalım, bunun dışında kalan bütün sahte unvanları, kurumları, insanın kendini üstün bir şey saymasına yol açan düzenleri yok sayalım.”
Okur Takip Önerileri
Ne-var-ne-yok-iyilik-sağlık oynuyorum her gün.
Bu ülkede de çalışan herkes sinirli.
Anlamıyorum. Oyun nerede bitiyor, hayat nerede başlıyor, hiç anlamıyorum. Hayat nerede bitiyor, ölüm nerede başlıyor?
Demek bana cehennemin dibine git diyorsun. Elbette, gerekirse oraya da gideceğim.Fakat gerçek bir cehenneme gitmek istiyorum. Yaşadığım anlamsız cehennemden kurtulmak için her türlü cehenneme giderim.
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
112 syf.
·
Puan vermedi
·
23 günde okudu
Kalbimi dinliyordum. Bu kadar uzun zamandan beri bana yoldaşlık eden bu gürültünün kesilebileceğini aklım almıyordu.
‘Hayatınızda bir değişiklik hoşunuza gitmez mi?’ diye sordu. ‘İnsan, hayatını hiç değiştiremez ki. Zaten herkesin hayatı birbirinin aynıdır.’
Ben her zaman olacak şeyin, bugünün veya yarının etkisi altında olan bir insandım.
...tek söz etmeden geçirdiğimiz bu gece, aramızdaki samimiyeti arttırmıştı sanki.
Sana iyilik ettim, buna karşılık bana kötülük ediyorsun.
Sizin kadar katı ruhlu adam görmedim.
"İnsan hiçbir zaman bütün bütün mutsuz olmaz,"
"İnsanın bir tek anası olur,"
İnsan hiçbir şeyi gerektiğinden fazla büyütmemeli; ben bu duruma başkalarından daha kolay katlandım.
İnsan bilmediği şeyler hakkında daima abartılı düşüncelere kapılır.
Zaten annem de böyle düşünürdü; sık sık, insanın sonunda her şeye alışacağını tekrarlardı.
Değil mi ki yaşam bir yerde ölümle -yani yoklukla- sonuçlanıyor, öyleyse nedir bu didinip durma, bu yedim-içtim, aldım-verdim, benim-senin kavgasının anlamı?
Hayatınızda bir değişiklik hoşunuza gitmez mi?’ diye sordu. ‘İnsan, hayatını hiç değiştiremez ki. Zaten herkesin hayatı birbirinin aynıdır.’
Yıllardan beri ilk defa olarak içimde, aptalca bir ağlama arzusu uyandı, çünkü bütün bu insanların benden ne kadar nefret ettiklerini hissetmiştim.
1000Kitap'a katıldı.