Gittiğini görmemek için, gözlerimi sımsıkı yummuştum. Şimdi kalbim, tüm yapraklarını dökmüş bir ağaç gibi...
bazan ona "seni seviyorum!" demek için dayanılmaz bir istek duyar ama yalnızca çakmağımla sigarasını yakabilirdim.
Kedi sevmeyen bir kadın zaten erkeğini mutlu edemez.
Sayfa 217 - Yapı kredi yayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Gerçekte ben ne istiyorum, kalabalıkların akışını mı yoksa sakin ama bana ait bir yaşam mı? "
Gerçek şu ki, yıllar boyunca dökülen gözyaşına karşın, hala pek dersimizi almışa benzemiyoruz...
Ağlama yavrum. Böyle duygusal bir çocuk olursan hayatta daha çok ağlarsın...
''Portuga!''
''Hımm...''
''Hep senin yanında olmak isterdim, biliyor musun?''
''Neden?''
''Çünkü dünyanın en iyi insanısın. Senin yanındayken beni kimse azarlamıyor ve günışığının yüreğimi mutlulukla doldurduğunu hissediyorum.''
Neyi bekleyeceğiz, Zezé?"
"Gökyüzünden güzel bir bulutun geçmesini."
Bazı insanlar yaşam tarzımdan hoşlanmıyor.
E, ben de cehenneme kadar yolunuz var diyebilirim, hoşlanıp hoşlanmamanız umurumda değil.
İnsanlar dışında her şeye katlanabilirdim...
Elveda sevgilim, elveda, sana teşekkür ederim. Her şey olduğu şekliyle iyiydi, her şeye rağmen... Seni seviyorum seni seviyorum...ELVEDA.
Hayattayken kaderim buydu, ölümümden sonra da böyle olsun. Seni son saatimi paylaşmak için çağırmak istemiyorum, sen adımı ve yüzümü bilmeden çıkıp gidiyorum. İçim rahat ölüyorum, çünkü sen o ölümü uzaktan hissedemezsin. Ölmem sana acı verecek olsaydı eğer, o zaman ölemezdim...
Yalnızca sen, evet, yalnızca sen beni unuttun, yalnızca sen, beni asla tanımadın!
Beni ölüm döşeğimden çağırsaydın bile, yataktan kalkıp seninle gitme gücünü toplardım...
Karanlıkta gözlerimi açtığımda ve seni yanımda hissettiğimde, yıldızların üzerimde olmadığına hayret ettim, gökyüzü öylesine yakınımdaydı...
Daha ilk andan başlayarak öylesine güven verici, dostça bir samimiyet sergilemiştin ki, çoktandır bütün iradem ve arzumla sana ait olmasaydım bile beni kazanırdın...
Orada geçirdiğimiz zaman boyunca sana duyduğum o tutkulu saygıyı nasıl sonuna kadar hak ettiğini, ne kadar ince ve anlayışlı davrandığını, her türlü ısrarcı yaklaşımdan ve tenselliği de içeren sevecenliklerden nasıl uzak kaldığını hep şükran duyarak hatırlayacağım ve asla unutmayacağım..
Seni yalnızca bir defa olsun görmek, yalnızca bir defa sana rastlamak, yalnızca bir defa daha bakışlarımla uzaktan olsun yüzünü kucaklayabilmek, tek arzumdu.
Yalnızca seni görmekti istediğim, bir defa daha görmek, sana sarılmaktı. Sonra sevgilim bütün gece, bütün o korkunç ve uzun gece boyunca seni bekledim...
O şimdi çoktan uçup gitmiş yılları saatlerce, günlerce anlatabilirim, bütün hayatının takvimini gözlerinin önüne serebilirim; ama canını sıkmak istemiyorum, sana acı çektirmek istemiyorum...
Sabret sevgilim, sana her şeyi, hepsini en baştan anlattığım için, anlatacağım için, senden rica ediyorum, beni dinleyeceğin bu çeyrek saat yüzünden yorulma, çünkü ben seni bütün bir hayat boyunca sevmekten yorulmadım...
Yalnızca seninle konuşmak istiyorum. Sana ilk defa her şeyi söylemek istiyorum; bütün hayatımı bilmelisin, o hayat ki, hep senindi ve sen onu asla bilmedin...
Işıktan kurşun ağırlığına, kurşun ağırlığından ışığa gidip geliyordum. Tam bir dengesizlik içindeydim ya da belki de asıl denge buydu.
Uçmak için kanatlarım varken ayaklarıma ne gerek var ki?
Gökyüzü gri ve parıltısızdı ama Frida, o gün hiçbir zaman olmadığı kadar yaşama sevinciyle doluydu...
Kendi tenimden daha çok seviyorum seni.
Acılarımı boğmaya çalıştım; ama pislikler yüzmeyi öğrendiler ve şimdi ben, bu hoş ve iyi his tarafından alt edildim.
Ben uçmak isteyip de uçamayan bir kuş gibiydim...
"En yakın arkadaşı tarafından idama yollanan İbrahim Paşa'nın nasıl bir düş kırıklığı yaşadığını hayal etmeye çalıştım. Acaba öldürülürken de, her şeye rağmen padişaha bağlılığını korumuş muydu? Yoksa ömrünün boşa geçtiğini düşünerek büyük bir mutsuzluk içinde mi can vermişti?"
Sayfa 168
