Ustam!
Aklım firarda.
Gözbebeklerimde müebbet hüzün,
Dilimde ay kesiği bir yara,
Düşüm kırık dökük,
Umudumun boynu bükük,
Bir öksüzün omuzlarında sükut.
Yüreğim sana emanet sıkı tut.
Kanadı kırılmış kuşların sükutu var dilimde,
Maviye özlem başka..
Tüm renklerini yitirse de yürek,
Umut etmek başka..
uzaktan seviyorum seni
kokunu alamadan,
boynuna sarılamadan
yüzüne dokunamadan
sadece seviyorum
...
öyle uzaktan seviyorum seni
elini tutmadan
Büyük sözlerim yoktu dilimde
Öylece baktım usulca resmine
Biliyorum,
Tepside kalmış fazladan bir çay gibiyim
Dumanı sönmüş, soğumuş
Kendi halinde...
Tam değil yarım yarım şeylerden bahsediyorum hep
dilimde dönmeyen şık bir ölüm var.
Sayfa 53Kitabı okudu
Ellerimi ikindi buzlarına sürdüm,
Dilimde melez şarkılar büyüttüm
Dışımda titreten bu kışı,
İçimde bir güzel dövdüm
Fındık çiçeklerini düşüne düşüne
Sirkeciye kadar yürüdüm
Bu eski trende,
Bu kadar üşümek,
Bugün için
Tenime kâfidir...
(Kaan Murat Yanık)
ANNELER YAŞAYARAK ÖLÜRLER...
Annem...Türküleri seven,boynunu bükülü tutmayı hayattan öğrenmiş annem;
acılarını yattığı yatağa taşıyan,kimselere ümit beslemeyen kendi ümidini kendi doğuran annem,sana bu mektubu yakınında bildiğin ama uzakta yaşayan aciz bedenimle karalıyorum.Düşlerine yenik düşmüş,hayalleri hastalığı olmuş küçük bir kadın olarak
Dilimde sabah keyfiyle yeni bir umut türküsü
Kar yağmış dağlara, bozulmamış ütüsü
Rahvan atlar gibi ırgalanan gökyüzü
Gözlerimi kamaştırsa da geleceğim sana
Şimdilik bağlayıcı bir takvim sorma bana
-Ihlamurlar çiçek açtığı zaman.